Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Πέμπτη 31 Αυγούστου 2017




Πελάγειος:

Μεσόγειε, 

πολύ με προβλημάτισε αυτό που διάβασα:

"Παιδεία δεν είναι να εκχερσώνεις Ζούγκλες 

αλλά να αρδεύεις ερήμους."

Μεσόγειος;

Είναι Ποιητικό,

συνεπώς δεν είναι εφαρμόσιμο, 

Πελάγειε.

Που θα βρούμε τα λεφτά για το νερό 

που χρειάζεται το πότισμα της ερήμου;

Πελάγειος:

Κάτι πρέπει να σκεφτούμε για τη μεταρρύθμιση,

που δεν θα θέλει λεφτά

και θα είναι ριζοσπαστικό.

Μεσόγειος:

Έχω μια τέτοια ιδέα:

"Να καταργήσουμε το 

Κεφάλαιο των Ορίων στα Μαθηματικά."

Εθίζει στην αποδοχή της ύπαρξης Ορίων στην κοινωνία

και ο εθισμός αυτός γεννάει τις Ζούγκλες.

Πελάγειος:

Είναι η ιδέα.

Fuck the System.

Είσαι Μεγάλος, εκτός Ορίων!

Σου πρέπει ένας ύμνος!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου