"Δὲν εἶχα τίποτα γιὰ φαγητὸ ἀπόψε 

κι εἶπα νὰ τσιμπήσω πρόχειρα 

μιὰ σφραγισμένη λύση ποὺ ὑπῆρχε. 

Μὲ ἡμερομηνία παραγωγῆς,

 τῆς λήξης δυσανάγνωστη.

 Κάτι γράμματα ποὺ βρέθηκαν. 

Δός μου νὰ σ᾿ τὰ διαβάσω ἐγὼ 

προθυμοποιήθηκε ἡ ἀπάθεια.

 Κι ἔτσι εὐχαρίστως ποὺ τὸ δέχτηκα

 κι ἔτσι ἀπαίσια ποὺ τὰ διάβαζε ἐκείνη

 μὲ τὴ θηλυπρεπὴ φωνή της

 σὰν νά ῾χε ἀλλάξει φύλο καὶ ἡ σημασία τους

 καὶ ὁ ἀποστολέας 

κατάλαβα πὼς εἴχανε χαλάσει 

ἔληξε ἡ ἰσχύς τους. 

Μὴν τὰ πετᾶς μὲ πρόλαβε ἡ διορατικότης 

θὰ τύχει νὰ περάσει ἀπὸ δῶ 

καμιὰ φτωχὴ ὀνειροπόληση, τὰ δίνεις, 

Τοὺς ἀρέσουνε τὰ χαλασμένα

 πράγματα ποὺ ἔχουνε λήξει."

Κική Δημουλά