Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2021


Μία κότα από την Καλαβρία αποφάσισε να γίνει μέλος της Μαφίας. Πήγε σ' έναν υπουργό της Μαφίας για να πάρει συστατική επιστολή, αλλά αυτός της είπε πως Μαφία δεν υπάρχει. Πήγε σ΄ ένα δικαστή της Μαφίας, αλλά κι αυτός της είπε πως Μαφία δεν υπάρχει. Έτσι η κότα επέστρεψε στο κοτέτσι, κι όταν οι άλλες κότες τη ρωτούσαν, αυτή απαντούσε πως Μαφία δεν υπάρχει. Τότε όλες οι κότες σκέφτηκαν πως είχε γίνει μέλος της Μαφίας, και τη φοβόντουσαν πολύ.
Λουίτζι Μαλέρμπα/ Η σκεπτόμενη κότα 
Μεγάλοι συγγραφείς 
γράφουν τις πιο μικρές ιστορίες του κόσμου
Γνώση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου