Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Σάββατο 14 Οκτωβρίου 2017





"Μπάμπης:

Τι λίγοι ήταν οι συνειδητοποιημένοι πολίτες,

Μπάμπη!

Γι' αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.

Μήτσος:

Πράγματι,

Μπάμπη.

Ήταν λίγες οι φορές που είδαμε πολίτες 

να προπονούνται για τη ψηφοφορία.

Προσπαθούσαν να παρκάρουν με συμβουλές:

Μπροστάαααα.

Πίσωωωω.

Αριστεράαααα.

Δεξιάαααα.

Δεν έκαναν ότι τα ήξεραν όλα,

έτσι έγιναν άσσοι στο παρκάρισμα.

Αυτοί και μόνο ήταν έτοιμοι να παρκάρουν

την ψήφο τους στην κάλπη,

χωρίς να να δίνουν σημασία στους άλλους που φώναζαν:

Μπροστά, Πίσω, Αριστερά, Δεξιά.

Μπάμπης:

H κυβέρνηση του Κουτού θα βάλει στα σχολειά 

το ιδεολογικό μάθημα του παρκαρίσματος.

Πρέπει να έχουμε μια ιδεολογία!"

Σαν Μπέεεεκετ / Περιμένοντας τον Κουτό.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου