Κάνε άλμα ποιο γρήγορα από τη φθορά.
Οδυσσέας Ελύτης
Θυμάσαι τις νύχτες; Για να σε κάνω να γελάσεις
περπατούσα πάνω στο γυαλί της λάμπας.
«Πώς γίνεται αυτό;» ρώταγες.
Μα ήταν τόσο απλό αφού μ’ αγαπούσες.
Κάπου ανάμεσα Τρίτη και Τετάρτη πρέπει να
παράπεσε η αληθινή σου μέρα.
Οδυσσέας Ελύτης
Κάτι ήθελε να πει εκείνος
κάτι τραύλιζε.
Μα εγώ βιαζόμουν.
Τ. Πατρίκιος
Μα πόσο μοιάζουν
Η φωτογραφία σου
Κι εσύ πριν χρόνια!
Νίκος Σιδέρης
Αιώνια θάλασσα.
Δέρμα δεκάξι χρονών.
Αγκαλιάζονται.
Νίκος Σιδέρης
Γιατί με ρωτάς;
Άκου το ρυάκι
Να μάθεις τι σκέφτομαι.
Νίκος Σιδέρης
Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας
κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,
έναν ώμο ν’ ακουμπάτε την πίκρα σας,
ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας,
κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,
έστω και μια φορά;
είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
για τους απεγνωσμένους;
Ντίνος Χριστιανόπουλος
Τα δάκρυα είναι λόγια που
δεν μπορεί να πει η καρδιά.
Γιατί ο ουρανός κινείται τόσο αργά;
Για να μη χάνουν τα βήματα τα συννεφάκια.
Τώρα μαθαίνουν να χορεύουν.
Όταν μεγαλώσουν, θα γίνουν καινούργιος ουρανός,
Και θα καλύψουν τον παλιό.
Όποιο σύννεφο δεν μάθει τα βήματα του χορού,
Το τσιμπάει ο ήλιος με τις ακιδοακτίνες του και εκείνο κλαίει.
Έβρεξε πάλι χθες...
Στέλλα Καρτάκη
Από: @ντώνυμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου