Πέντε σκύλοι πεινασμένοι
μια ζωή βασανισμένοι
μέσα σε βρισιές και γιούχα
βάλανε καινούρια ρούχα
και με γιορτινή φορεσιά
βγήκανε να πάνε βόλτα
στου παράδεισου την πόρτα
πίσω από την παλιά εκκλησιά
μια ζωή βασανισμένοι
μέσα σε βρισιές και γιούχα
βάλανε καινούρια ρούχα
και με γιορτινή φορεσιά
βγήκανε να πάνε βόλτα
στου παράδεισου την πόρτα
πίσω από την παλιά εκκλησιά
Μέσα στη ζωή
ποτέ μη ζητάς να βρεις
ποιος είναι ο δικαστής
να περπατάς
και πάντα να κοιτάς
πού θα πας να κρυφτείς
Μες στην ερημιά τού κόσμου
ένα χέρι γράφει εντός μου:
και πάντα να κοιτάς
πού θα πας να κρυφτείς
Μες στην ερημιά τού κόσμου
ένα χέρι γράφει εντός μου:
«Κάπου υπάρχει θεός»
Πέντε πεινασμένοι σκύλοι
στου παράδεισου την πύλη
περίμεναν απ' τους πρώτους
για να στήσουν το χορό τους
μα προτού η αυγή χαράξει
στου ουρανού την άγια τάξη
χωροφύλακες αγγέλοι
τους κρέμασαν στο τσιγκέλι
στου παράδεισου την πύλη
περίμεναν απ' τους πρώτους
για να στήσουν το χορό τους
μα προτού η αυγή χαράξει
στου ουρανού την άγια τάξη
χωροφύλακες αγγέλοι
τους κρέμασαν στο τσιγκέλι
Μέσα στη ζωή
ποτέ μη ζητάς να βρεις
ποιος είναι ο δικαστής
να περπατάς
και πάντα να κοιτάς
πού θα πας να κρυφτείς
και πάντα να κοιτάς
πού θα πας να κρυφτείς
Φίλοι σκύλοι μην κλαίτε
μες στη συμφορά να λέτε:
«Κάπου υπάρχει θεός»
ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ
Η ζωή μου διαγραφόταν ήσυχη μάλλον
και χωρίς απρόοπτα,
αν κάποια νύχτα,
μ’ ένα κομμάτι κιμωλίας που βρήκα,
δε ζωγράφιζα αστόχαστα ένα παράθυρο πάνω στον τοίχο.
Απ’ αυτό το παράθυρο ήρθε ο πυροβολισμός.
ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου