Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

ΨΗΦΟΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΙΙ




Το τραγούδι των σκλάβων





Martin Kippenberger



Όταν λαός έχει σκύψει προ πολλού μοιρολατρικά το κεφάλι,
συμβιβάζεται με τις αλυσίδες του και περιμένει από κάποιον άλλο,
από κάποιον «από μηχανής θεό», ας πούμε από «σωτήρες»,
τη σωτηρία του


                                Ποιος θα μας σώσει, Ανατολή για Δύση,

                      Ποιος Έλληνας ή βάρβαρος θεός;

                       Μπροστά καινούριος κόσμος θα βαδίσει;

                        για πίσω θα γυρίζει ο παλιός;



Μέσα στο γενικό πνεύμα του χάους, της απόγνωσης, της τρέλας
παρεμβαίνει, με κίνδυνο της ζωής του, ο φιλόσοφος
(ας θυμηθούμε π.χ. τον «ειρωνευτή» Σωκράτη)
και παρωδεί με το δεύτερο τετράστιχο το τραγούδι των δούλων
που απεικονίζεται στην πρώτη στροφή.



                                  Δε θα μας σώσει Ανατολή για Δύση

                       μηδ’  Έλληνας ή βάρβαροι θεοί.

                       Μπροστά καινούργιος κόσμος θα βαδίσει,

                        άμα ξυπνήσουν κάποτε οι λαοί.





















Κ. Βάρναλης





. . .ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι,
     να έφθασε ο καιρός
     να φέρουμε Πολιτικό Αναμορφωτή.






Όλοι στον ταχυδακτυλουργό

ΧΟΥΑΝ!

(2:59 min)









Ελλάδα

τι μπλε ξοδεύεις

για να μη σε βλέπουμε!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου