"Ποτέ δεν βρήκα άνθρωπο φιλόξενο και γαλαντόμο τόσο
που δώρο ν' αρνηθεί,
μήτε κι ανοιχτοχέρη έτσι με το βιός του
που ν' αποκρούσει αμοιβή.
Με ρούχα κι άρματα οι φίλοι πρέπει
να ευφραίνουν την καρδιά,
όλοι το ξέρουν δα απ' την πείρα τους.
Αν είναι όλα να γυρίσουν στο καλό,
φίλοι πολύχρονοι θα μείνουν όσοι
ανταλλάζουν δώρα.
Φίλος στο φίλο νάσαι, στο δώρο του δώρο ν' αντιγυρίζεις.
Ξέρε καλά-αν έχεις φίλο έμπιστο και τη χρεία του έχεις,
δώρα κι ιδέες άλλαξε μαζί του και να
τον επισκέπτεσαι συχνά.
Αν έχεις φίλο άπιστο και τη χρεία του έχεις,
λέγε του λόγια όμορφα μα, με καρδιά πανούργα
στο δόλο του ψέμα ν' αντιγυρίζεις.
Σ' όποινα υποψία έχεις, να του χαμογελάς,
κρατώντας του κρυφή τη σκέψη σου.
Τα δώρα να πληρώνονται το ίδιο αρμόζει.
Οι μεγαλόψυχοι κι οι τολμηροί ζούνε καλά,
αμέριμνοι από έγνοιες.
Όλα τα τρέμει όμως ο δειλός κι ο σφιχτοχέρης
για τα δώρα του όλο γκρινιάζει.
Κάλλιο να λείπει η προσευχή παρά περίσσιες προσφορές.
Το δώρο ζητά ανταπόκριση.
Κάλλιο να λείπει κι η θυσία παρά σφαγή περίσσια."
Hávamál : Παρουσιάζεται ως ένα ποίημα
της ποιητικής EDDA,
μιας συλλογής παλαιών Νορβηγικών
ποιημάτων από την εποχή των Vikings.
Το ποίημα από μόνο του αποτελείται
από διαφορετικά ποιήματα
που έχουν το χαρακτήρα γνωμικού,
με έμφαση τη ζωή,
την επικοινωνία και
την πίστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου