Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Wole Soyinka













Ο τόπος μας βούλιαξε

στο κενό της ύπαρξης του.


*

Θέλω να δω πως η συναλλαγή

υπάρχει μαζί με την αλλαγή.


*


Γιατί συλλογιζόμαστε

τις χαμένες ώρες και τα χρόνια;

Ξέρουμε που πέταξαν, ποιες βδέλλες

- Που ζούνε μόνο μέσα στο χώμα της πατρίδας τους -

Βύθισαν ύπουλα την προβοσκίδα τους στις ανοιχτές μας φλέβες

Και τράβηξαν το αίμα της ζωής μας μέσα στη θάλασσα της λησμονιάς.




Του Νιγηριανού Wole Soyinka

 H Σαμαρκάνδη και άλλα ποιήματα

Εκδόσεις Γαβριηλίδης






Θα μπορούσε να τα είχε γράψει ένας Έλληνας.

Οι λαοί έχουν άλλη οπτική από την ηγεσία τους.


ΕΙΜΑΣΤΕ

ΟΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!





Posted by at

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)