Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Καταχωνιασμένα. . .








Ο μεν ενδεδυμένον απογυμνών

λωποδύτης ονομασθήσεται,

ο δε γυμνόν μη ενδύων. . .

άλλης τινός εστι προσηγορίας άξιος;











Του πεινώντος εστιν ο άρτος,

όν συ κατέχεις,

του γυμνητεύοντος το ιμάτιον,

ό σύ φυλάσσεις. . .

του χρήζοντος το αργύριον,

ό κατορύξας έχεις.

Ώστε τοσούτους αδικείς,

όσοις παρέχειν εδύνασο.






Το ψωμί που εσύ κρύβεις ανήκει στον πεινασμένο.

Τα ρούχα που φυλάς στις αποθήκες ανήκουν σ' αυτούς που δεν έχουν.

Τα παπούτσια που μένουν αχρησιμοποίητα στο σπίτι σου, ανήκουν στους ξυπόλητους.

Τα χρήματα που κρατείς κρυμμένα ανήκουν σε εκείνον που τα έχει ανάγκη.

Ώστε λοιπόν αδικείς όλους αυτούς που μπορούσες να βοηθήσεις και δεν το κάνεις.




Αυτά μας τα ξέχασαν. . .
Μας έμεινε ο Αη Βασίλης από τα κάλαντα. . .









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου