ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Κανείς δεν θα πάρει τη γη

κάτω από τα πόδια μας!

Τι είναι ο χρόνος;

Αν δεν με ρωτά κανείς γνωρίζω τι είναι ο χρόνος.

Αν θέλω να απαντήσω σε κάποιον που  θα με ρωτήσει 

τι είναι ο χρόνος 

δεν γνωρίζω να απαντήσω τι είναι χρόνος.

Ιερός Αυγουστίνος

Αυτό που ο κόσμος χρειάζεται σήμερα 

περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είναι,

όχι ανθρώπους που ''λένε προσευχές'' 

συχνά ή λιγότερο συχνά,

αλλά ανθρώπους που είναι προσευχές.

                                                                                          Kallistos Ware

Προς τους "πρώτους" με διαφθορά:


Η εργασία είναι προσευχή.

Ιερός Αυγουστίνος

Τα πούπουλα του μαξιλαριού

ονειρεύονται ακόμα τα ύψη;

ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥΣ!

Ένα πουλάκι έπεσε θύμα ενός γερακιού. Προτού χαθεί για πάντα πρόφτασε να διαμαρτυρηθεί βγάζοντας μια δυνατή κραυγή αγανάκτησης. Έτσι, το πουλάκι αισθάνθηκε πως έκανε το καθήκον του, και η μικροσκοπική ψυχούλα του, περήφανη για την πράξη αυτή, πέταξε μες στη λαμπρότητά της προς τον ήλιο και χάθηκε στον γαλανό ουρανό.

Ένα πουλάκι πληγώθηκε από μια σφαίρα. Αφιέρωσε τα τελευταία λεπτά της ζωής του προσπαθώντας να πετάξει μακριά από το θορυβώδες μέρος όπου χτυπήθηκε. Κατάφερε να χωθεί στην ησυχία του δάσους και ξεψυχώντας ψιθύρισε: “Σώθηκα”.

Ένα πουλάκι, ζαλισμένο από την όρεξη για φαγητό, πιάστηκε σε μια ξόβεργα. Το βάλανε σε ένα φρικτό κλουβί όπου δεν μπορούσε ούτε τα φτερά του να ανοίξει. Υπέφερε τρομερά, ώσπου μια μέρα το πορτάκι έμεινε ανοιχτό και το φυλακισμένο πουλάκι πέταξε και πάλι ελεύθερο. Αλλά δεν το χάρηκε για πολύ. Η εμπειρία του το είχε κάνει πολύ καχύποπτο και όπου έβλεπε φαγητό φοβόταν πως επρόκειτο για παγίδα και πετούσε μακριά. Έπειτα από λίγο καιρό ψόφησε από την πείνα.

Italo Svevo, «Τέλεια Φάρσα»

"Ακόμα κι η ζωή μου αποχτά σημασία όταν τη διηγούμαι σε κάποιον..."

Έτσι, την ώρα που με τόση αφέλεια γονάτισα, όλοι νόμισαν πως ήθελα να εκλιπαρήσω - ενώ απλώς ήταν φθινόπωρο, ή μάλλον να το πω αλλιώς: το πιο θανάσιμο αμάρτημα είναι να μην αγαπάς τον εαυτό σου, αλλά μια μέρα δεν άντεξα, «εμένα με γνωρίζετε;» τους λέω, «όχι» μου λένε - έτσι πήρα την εκδίκησή μου, και δε στερήθηκα ποτέ τους μακρινούς ήχους ή μη ρωτάτε τι μπορεί να συμβαίνει με τους τρελούς - τι άλλο απ' το να διασκεδάζουν ένα παιδί, που δεν ήθελε να μεγαλώσει, κι αφού οι ονειροκρίτες είναι περασμένης μόδας, μεταναστεύω κι εγώ στην άλλη άκρη της ομπρέλας μου, καθ' ότι αλκοολικός και διότι άρχισε να βρέχει σε παλιούς μακρινούς καιρούς κι απ' το παράθυρο έρχεται η μυρωδιά των κυπαρισσιών σαν μια μουσική που μαντεύεις το τέλος της - ενώ η γριά μου εξηγούσε την ανάσταση του Κυρίου, «φοβόταν μήπως αλλιώς τον λησμονήσουν» έλεγε, όσο για μένα, προτιμώ να κρεμάσω ένα ρολόι στο γιλέκο μου, παρά να κρεμαστώ εγώ  θα ήταν τότε σαν να εξηγούσα πολλά πράγματα, ακριβώς όπως ένας άνθρωπος, ίσως, μπορεί να παίξει και μ' ένα χέρι βιολί, όταν με τ' άλλο πρέπει να κρατήσει τη ζωή του - ήμουν τόσο εξουθενωμένος που στους διαβατικούς καθρέπτες που κοιτάχτηκα δεν είδα παρά την ανείπωτη λέξη, και μην έχοντας τίποτα καλύτερο κάθομαι και θησαυρίζω, (εν αγνοία τους, βέβαια, αφού μου είχανε πάντα γυρισμένες τις πλάτες) αλλά δεν ξοδεύω και αρκούμαι στο μακρινό σφύριγμα του τρένου, που ανορθώνει, σαν άνθρωπο, το σκυλί και ρίχνει κατιτί μες στο κουτί του ζητιάνου - γιατί το ξέρω ότι ματαιοπονώ, κι οι σελίδες που γράφω θολώνουν κιόλας από κάμαρα σε κάμαρα και στο φως της λάμπας το βράδυ θα έχουν μια άλλη σημασία και το πρωί θα πρέπει να ξαναντυθείς, μόνο και μόνο για να πονέσεις, αντίο, λοιπόν, καλή μου εγκαρτέρηση, εγώ πάω ν' ασχοληθώ με τους τρελούς μου ή μάλλον θα πω για τα παπούτσια τους,  τόσο αφρόντιστα σαν να τους τα φόρεσε ένα χέρι που ήξερε περισσότερα κι ίσως, αν σφύριζα πιο αμέριμνα, όλα να 'χαν πάει καλά ή αν δεν ήμουν τόσο επιρρεπής, όπως αυτός ο γελοίος σταθμάρχης που πληρώνεται για να μη μ' αφήνει να ταξιδέψω ή σαν τον ποιητή που του αρκεί λίγος ύπνος για να ξαναγίνει αθώος.

 

"Βιολί για μονόχειρα"   Τάσος Λειβαδίτης

 

Θρησκοληψίες

Μόλις ο ιερέας τέλειωσε τη φράση...

και έσονται οι δύο εις σάρκαν μία,

 η νύφη, συνεπαρμένη,

καταβρόχθισε το γαμπρό.

ΑΡΜΑΝΤΟ ΧΟΣΕ ΣΕΚΕΡΑ / Μια σάρκα

Το σκυλί μου κόπια του όγδοου αιώνα

κομμένο στα τέσσερα

μ' άλλους σακατεμένους κώδικες

λέω να το πουλήσω για πατατόσπορο

 έχω παιδιά να θρέψω

θέλει πισσόχαρτο η στέγη μου

θέλει καλαμπόκι το κοτέτσι

θέλουν τα ποντίκια μου τυρί

την Πτολεμαία Κλεοπάτρα θέλω στο στρώμα μου

και βρέχει.

Σχέδιο για άλλοθι / Έκτωρ Κακναβάτος

Η αλήθεια 

είναι πιο δυνατή 

από την απόδειξή της.

Κουρτ Γκέντελ

Σ’ αυτόν τον απερίγραπτο κόσμο βρεθήκαμε

Δυό ευθείες της τεθλασμένης

Να παλεύουμε για ένα άγγιγμα.

Σοφία Σεραφειμίδη

ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

Η ομορφιά είναι αιωνιότητα

που κοιτάζει τον εαυτό της στον καθρέπτη.
Αλλά εσύ είσαι η αιωνιότητα και εσύ είσαι ο καθρέπτης.

Khalil Gibran

Οι ανθρώπινες σχέσεις γίνανε σαν τις δουλειές.

Πρέπει να έχεις μια και δύο και τρεις

για να σου μείνει κάτι.

ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!

Πήγα στην αγορά με τα πουλιά
Κι αγόρασα πουλιά
Για σένα
αγάπη μου

Πήγα στην αγορά με τα λουλούδια
Κι αγόρασα λουλούδια
Για σένα
αγάπη μου

Πήγα στην αγορά με τα σιδερικά
Κι αγόρασα αλυσίδες
Βαριές αλυσίδες
Για σένα
αγάπη μου

Και μετά πήγα στην αγορά με τους σκλάβους
Και σ’ έψαξα
Αλλά δε σε βρήκα
αγάπη μου

Jacques Prévert

NEOI EΩΣΦΟΡΟΙ

Δεν μπορείς να έχεις τα πάντα.

Πού θα τα έβαζες;

Γιώργος Σεφέρης - Τελευταίος Σταθμός

Κι αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές

Είναι γιατί τ' ακούς γλυκύτερα

Κι η φρίκη δεν κουβεντιάζεται

γιατί είναι ζωντανή

Γιατί είναι αμίλητη και προχωράει. . .

Γιώργος Σεφέρης - Τελευταίος Σταθμός

Πεδίο βολής τα μάτια μου.

Εσύ και το φως

να παίζετε τον πόλεμο.

Το ένα ποίημα μετά το άλλο

Δεν είναι αθανασίας ομόλογα

Μνήμη είναι

Τυλίγει φύλλο-φύλλο

πρόσωπα αγαπημένα.

Δημήτρης Χαλαζωνίτης

Era poVera

EΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ!

Drei Professoren - Vaterland verloren!

Τρεις Καθηγητές - Χάθηκε η πατρίδα!

Όττο Φον Μπίσμαρκ

Πολλοί Καθηγητές - Χάθηκε το Πανεπιστήμιο!

Η διάρκεια είναι πάθος. . .

ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ «ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ!»

Προβολή της  επιτακτικής ανάγκης μας

να πετάμε από πάνω μας

την όποια ευθύνη των μελλοντικών μας επιλογών και αποφάσεων,

της πεποίθησή μας ότι τα πράγματα

θα φτιάξουν από μόνα τους,

ότι κάποια αόρατη,

υπέρτατη δύναμη θα μας σώσει,

ότι η σωτηρία δεν θα έρθει εντός αυτού του κόσμου

αλλά εκτός,

όχι εντός του εαυτού μας

αλλά εκτός.

Αυτή ίσως είναι μια από τις αιτίες

που δεν έχουμε συνέχεια στις προσπάθειές μας:

πατάμε στην κορυφή με δόσεις,

τα επιτεύγματά μας μοιάζουν με παρενθέσεις.


 

ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ το  «ΠΑΘΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΡΚΕΙΑ!»

του Μιχάλη Γκανά:

Η διάρκεια είναι πάθος.
Ένα πάθος που σιγοκαίει.
Σύμφωνοι χωρίς φλόγες αφού τις καταπίνει.
Αλλά και χωρίς καπνούς. Με λιγότερη στάχτη.

Δεν κορώνει μου λες. Ούτε κρυώνει.
Αντιθέτως κρατάει ζωντανή τη φωτιά.
Έστω τη σπίθα. Είναι κάτι κι αυτό.
Είναι πολύ. Είναι αυτό που μας λείπει.

 

Η διάρκεια είναι πάθος.

Ένα πάθος που δεν βλέπεις στο σινεμά
γιατί οι ταινίες διαρκούν το πολύ δυο ώρες
κι όταν πέφτει το τέλος
η ζωή συνεχίζεται.
Είρήσθω εν παρόδω όχι όπως θέλουμε
αλλά όπως μπορούμε.

Η διάρκεια είναι πάθος.

Ιδιαίτερα στην αγάπη.
Σου το λέω εγώ που αγαπώ
τόσους ανθρώπους επί τόσα χρόνια
χωρίς να το ξέρουν.
Μεταξύ μας για μένα τους αγαπώ.
Μου κάνει καλό.
Όπως η αγάπη μου για σένα φερ’ ειπείν.
Με κάνει καλύτερο.
Καλύτερο κι από σένα ενίοτε.
Έλα, σε πειράζω.

Ξάφνου;

Ξάφνου μιὰ ὁμάδα μαύρων σκύλων

ὅρμησε πάνω στὴ σκηνή.- Αὐτὸ δὲν τό ῾χαμε προβλέψει,

οὔρλιαξε
πανικόβλητος ὁ θεατρίνος.

Μίλτος Σταχτούρης

" Προσκαλείστε σε

δείπνο απολογισμών

κι ελαφρυντικών..."

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ

Κόντρα στο ρεύμα

κυνήγησα πρωτίστως

τον εαυτό μου.

Ελένης Αρτεμίου-Φωτιαδου

Στην επιστήμη

ξεκινά κανείς με ένα πρόβλημα

και προσπαθεί να βρει μια λύση.

Στην πολιτική

ξεκινούν με μία λύση 

που δημιουργεί πρόβλημα!

Στη βουλή ο κάθε ένας χωριστά απέδειξε ότι 

όλοι οι άλλοι είναι ανίκανοι να κυβερνήσουν.

Και είχαν όλοι δίκιο! 

"Τι θα φοράς συνεννόηση

Να σε γνωρίσω

Ώστε να μη χαθούμε πάλι

Μες στους πολυπληθείς σωσίες σου"

Οζυμανδίας

Συνάντησα έναν ταξιδιώτη από χώρα αρχαία· είπε:

τεράστια, δίχως κορμό, δυο πόδια πέτρινα υψώνονται στην έρημο…

Κοντά τους, μες στην άμμο βυθισμένο, ένα θρυμματισμένο πρόσωπο·

τα σκυθρωπά του χείλη, πτυχωμένα σ’ ένα χαμόγελο ψυχρής υπεροχής,

λένε ο γλύπτης τους πως διάβασε σωστά αυτά τα πάθη

που ακόμη ζούνε χαραγμένα στ’ άψυχα ετούτα πράγματα

– το χέρι που τα περιγέλασε και την καρδιά που τα ’θρεψε.

Και πάνω στο κρηπίδι αυτές οι λέξεις αχνοφαίνονται:

‘‘Οζυμανδίας τ’ όνομά μου, ο βασιλεύς των βασιλέων,

κοιτάξτε τα έργα μου, ισχυροί κι απελπιστείτε!’’

Άλλο τίποτα δεν απομένει. Γύρω από τη φθορά

των κολοσσιαίων ερειπίων, απέραντη, γυμνή,

μόνη η έρημος, κι επίπεδη, απλώνεται μακριά.

PERCY BYSSHE SHELLEY

Μετάφραση: Κατερίνα Σχινά

Το ανέβαλες...

Το ανέβαλες.

Κακοκαιρία μεγάλη,

πέσανε χιόνια,

κλείσανε δρόμοι, πάγοι,

 μεγάλη ολισθηρότης.

Εάν δεν είναι ολισθηρή η επιθυμία,

προς τι να έρθει;

ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ

Πως να σε σώσω...

Θεέ μου,

γιατί δεν μπορώ να σε καταλάβω;

Ίσως αν σε καταλάβαινα

να μην μπορούσα ν’ αντέξω το βάρος σου.

Θεέ μου,

με αυτή την πραγματικότητα γύρω μας

κινδυνεύεις.

Πως να σε σώσω...

Τάσος Λειβαδίτης

PHYSICS. . .

"Physics is like sex;

Sure, you can get some

interesting results,

but that’s not why we do it".

 FEYNMAN


" Σκληρή μελέτη για ότι σας ενδιαφέρει,

 με τον πιο απείθαρχο

ασεβή

πρωτότυπο

τρόπο "

ΥΠΕΡΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΣΚΕΨΗ

ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΣΑΝ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΤΟΥΣ!

ΤΟ ΕΚΑΨΑΝ!