"Τι θα φοράς συνεννόηση

Να σε γνωρίσω

Ώστε να μη χαθούμε πάλι

Μες στους πολυπληθείς σωσίες σου"

Οζυμανδίας

Συνάντησα έναν ταξιδιώτη από χώρα αρχαία· είπε:

τεράστια, δίχως κορμό, δυο πόδια πέτρινα υψώνονται στην έρημο…

Κοντά τους, μες στην άμμο βυθισμένο, ένα θρυμματισμένο πρόσωπο·

τα σκυθρωπά του χείλη, πτυχωμένα σ’ ένα χαμόγελο ψυχρής υπεροχής,

λένε ο γλύπτης τους πως διάβασε σωστά αυτά τα πάθη

που ακόμη ζούνε χαραγμένα στ’ άψυχα ετούτα πράγματα

– το χέρι που τα περιγέλασε και την καρδιά που τα ’θρεψε.

Και πάνω στο κρηπίδι αυτές οι λέξεις αχνοφαίνονται:

‘‘Οζυμανδίας τ’ όνομά μου, ο βασιλεύς των βασιλέων,

κοιτάξτε τα έργα μου, ισχυροί κι απελπιστείτε!’’

Άλλο τίποτα δεν απομένει. Γύρω από τη φθορά

των κολοσσιαίων ερειπίων, απέραντη, γυμνή,

μόνη η έρημος, κι επίπεδη, απλώνεται μακριά.

PERCY BYSSHE SHELLEY

Μετάφραση: Κατερίνα Σχινά