ΟΝΕΙΡΟΔΡΟΜΙΑ...

‘’Σε συγχωρώ γι’ αυτό που μου έκανες,

όμως, αυτό που έκανες σε σένα,

πως θα μπορούσα να το συγχωρήσω εγώ;’’

'’Tι έχει σημασία για μένα; αναρωτιόμουν

συχνά. Δεν ήξερα. Όμως ήξερα ότι απ΄ τη στιγμή

που θα το μάθαινα, δε θα΄ χε πια καμιά σημασία.’’

 ‘’Η πιο πρόστυχη λέξη και το πιο χυδαίο γράμμα

είναι καλύτερα και ευγενέστερα από τη σιωπή.’’

’Όταν λέμε ότι ονειρεύτηκα

πάντα δε σημαίνει πως είδαμε στ’ αλήθεια

ένα όνειρο.

Αλλά ότι ξυπνητοί

φέρνουμε λίγο προς τα μπρος

κάτι που στέκει πίσω πραγματικό

μήπως το ξεγελάσουμε

πως μονάχα ως όνειρο μας έχει βασανίσει’’

‘’Ότι πολλαπλασιάζεις (πολλαπλασιάζεσαι) με το μηδέν

μηδενίζεται.’’

Όταν πολλαπλασιάζεσαι με το μηδέν

μηδενίζεσαι.

‘’Μου αρέσουν οι γενναίοι.

Αλλά δεν αρκεί να είναι καλός ξιφομάχος.

Χρειάζεται να ξέρει και ποιον τραυματίζει.

Και πολλές φορές φανερώνει μεγαλύτερη γενναιότητα

η αποχή και η παραίτηση, με σκοπό να διαφυλάξει

κανείς τον εαυτό του για έναν εχθρό πιο άξιο.’’

‘’Ρωτάμε συνεχώς για το νόημα.

Ίσως το λάθος μας να είναι στο ίδιο το ερώτημα.

Ίσως δεν πρέπει να ζητάμε νόημα –

αλλά να δίνουμε νόημα.

Να δίνουμε νόημα σημαίνει:

Να ξοδεύουμε τον εαυτό μας.

Όσο περισσότερο κρατάς τον εαυτό σου,

τόσο τον χάνεις.’’

‘’Δεν γνωρίζω το όνομά του.

Στα τέλη Ιουνίου βγάζει ένα υπέροχο μπλε λουλούδι

που ο χρόνος ζωής του είναι μια μέρα.

Το φυτό δουλεύει ένα ολόκληρο χρόνο για να

δημιουργήσει αυτό το μικρό εφήμερο λουλούδι.

Το παρακολουθώ κάθε καλοκαίρι και μαθαίνω

το αληθινό δόσιμο της ύπαρξης και της ομορφιάς.’’

‘’Μη μελαγχολείς στη βροχή.

Μπορεί να κρύψει εύκολα τα δακρυσμένα μάτια.’’

 

‘’Χαράξου κάπου

με οποιoνδήποτε

τρόπο

και μετά πάλι σβήσου

με γενναιοδωρία.’’