Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014




Πρέπει να είναι κανείς 

ελαφρός σαν πουλί και όχι σαν φτερό. . .

ΒΑΛΕΡΥ



"Ο ταχυδρόμος, 
σέρνοντας στα βήματά του την ελπίδα μου 
μου έφερε και σήμερα ένα φάκελο 
με τη σιωπή σου. 
Το όνομά μου γραμμένο από έξω με λήθη. 
Η διεύθυνσή μου ένας ανύπαρκτος δρόμος. 
Όμως ο ταχυδρόμος τον βρήκε αποσυρμένο στη μορφή μου, 
κοιτώντας τα παράθυρα που έσκυβαν μαζί μου, 
διαβάζοντας τα χέρια μου 
που έπλαθαν κιόλας μια απάντηση. 
Θα τον ανοίξω με την καρτερία μου 
και θα ξεσηκώσω με τη μελαγχολία μου 
τα άγραφά σου. 
Κι αύριο θα σου απαντήσω 
στέλνοντάς σου μια φωτογραφία μου.
Στο πέτο θα έχω σπασμένα τριφύλλια, 
στο στήθος σκαμμένο 
το μενταγιόν της συντριβής. 
Και στα αυτιά μου θα κρεμάσω -συλλογίσου- 
τη σιωπή σου." 


Κική Δημουλά 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου