Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014








Κάπως έτσι ίσως αρχίζει και ο φθόνος... Συμβαίνει να φθονούμε εκείνους που περισσότερο τείνουμε να συμπαθήσουμε, γιατί δεν μας αρέσει αυτό που είμαστε ή δεν είμαστε και μας το θυμίζουν. Όπως το λέτε! Κάποια πρόσωπα μας γίνονται καθρέφτης! Πολύ άσχημο και τυραννικό πάθος, που μόνο η ταπείνωση γιατρεύει. Δύσκολα πράγματα... Σκαλώνουμε...

Τι πιο "ακατανόητο": Όσο πιο καλά φέρεται κανείς σε κάποιον που τον φθονεί τόσο εκείνος ενοχλείται, αγριεύει! Δεν υπάρχει συναίσθημα νομίζω πιο κοντά στο μίσος...Να σας θυμίσω τη φράση του π. Βασιλείου Γοντικάκη που παλιότερα γράψαμε: "Για κείνον που δεν μπορεί ν' αγαπά, η αγάπη του άλλου είναι κόλαση!"

Μάρω Βαμβουνάκη 






Για μένα τα δέντρα υπήρξαν πάντα οι πιο διεισδυτικοί ιεροκήρυκες. Τα σέβομαι όταν ζουν σε οικογένειες και φυλές, σε δάση και άλση. Και ακόμη περισσότερο τα σέβομαι  όταν στέκονται μόνα τους. Είναι σαν τα μοναχικά άτομα. Όχι σαν τους ερημίτες που έχουν αποσυρθεί  μακριά για να κρύψουν κάποια αδυναμία τους, αλλά σαν τα υπέροχα μοναχικά άτομα, όπως ήταν ο Μπετόβεν και ο Νίτσε.


Στα ψηλά κλαδιά τους θροΐζει ο κόσμος, ενώ οι ρίζες τους αναπαύονται  στο άπειρο. Όμως δεν χάνουν τον εαυτό τους, παλεύουν με όλη τους τη δύναμη για  ένα και μόνο πράγμα: να εκπληρώσουν τις ανάγκες τους σύμφωνα με τους δικούς τους νόμους, να δημιουργήσουν το δικό τους σχηματισμό, να εκπροσωπήσουν τους εαυτούς τους. Τίποτα δεν είναι πιο ιερό, τίποτα δεν είναι πιο υποδειγματικό από ένα όμορφο και δυνατό δέντρο. Όταν ένα δέντρο κόβεται και αποκαλύπτεται η θανατηφόρος πληγή του, μπορεί κανείς να διαβάσει όλη την ιστορία του στο φωτεινό δίσκο του κορμού του: στα δαχτυλίδια του φαίνονται τα χρόνια του, ενώ στα σημάδια του φαίνονται ο αγώνας, τα δεινά , όλες οι  ασθένειες, η ευτυχία και η ευημερία, τα δύσκολα χρόνια αλλά και τα ωραία, οι επιθέσεις που άντεξε, οι καταιγίδες  που έχει υπομείνει. Και κάθε νέο παιδί του χωριού σίγουρα γνωρίζει ότι το σκληρότερο και το πιο ευγενές ξύλο είναι αυτό που έχει στενότερα δαχτυλίδια, κι ότι εκεί ψηλά στα βουνά και μέσα στο συνεχή κίνδυνο αναπτύσσεται το πιο άφθαρτο, το ισχυρότερο, το ιδανικό δέντρο.

Τα δέντρα είναι ιερά. Όποιος ξέρει πώς να μιλήσει μαζί τους, όποιος ξέρει πώς να τα ακούσει, μαθαίνει την αλήθεια. Δεν κηρύττουν μάθηση και παραινέσεις, κηρύττουν τον αρχαίο νόμο της ζωής. To δέντρο λέει: Ένας πυρήνας είναι κρυμμένος μέσα μου, μια σπίθα, μια σκέψη, είμαι  ζωή από την αιώνια ζωή. Μοναδικά είναι η μορφή και οι φλέβες του δέρματος μου, το μικρότερο φύλλο στα κλαδιά μου, αλλά και η μικρότερη ουλή στο φλοιό μου. Έγινα για να σχηματοποιήσω  και να αποκαλύψω την αιωνιότητα στη μικρότερη μου λεπτομέρεια.


To δέντρο λέει:  Η δύναμή μου είναι η εμπιστοσύνη. Δεν ξέρω τίποτα για τον πατέρα μου, δεν ξέρω τίποτα για τα χιλιάδες παιδιά που κάθε άνοιξη σπέρνονται  από μένα. Ζω μέχρι τέλος για το μυστικό του σπόρου μου, και  δεν με νοιάζει για τίποτα άλλο. Πιστεύω ότι ο Θεός είναι μέσα μου. Πιστεύω ότι η εργασία μου είναι ιερή. Μ αυτή την αλήθεια ζω.

Όταν απογοητευόμαστε και δεν μπορούμε να αντέξουμε τη ζωή μας, τότε το δέντρο έχει κάτι να μας πει: Σταθείτε! Σταθείτε! Κοιτάξτε εμένα! Η ζωή δεν είναι εύκολη, η ζωή δεν είναι δύσκολη. Αυτές είναι παιδαριώδεις σκέψεις. . . . Το σπίτι δεν είναι ούτε εδώ ούτε εκεί. Το σπίτι είναι μέσα σας, αλλιώς δεν είναι πουθενά .


Ενώ τα δέντρα θροίζουν το βράδυ, ενώ είμαστε  ανήσυχοι μέσα στις δικές μας παιδαριώδεις σκέψεις: Τα δέντρα έχουν μακρές σκέψεις, μεγάλες και ξεκούραστες αναπνοές,  όπως έχουν και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από τις δικές μας. Όσο εμείς δεν τ ακούμε, παραμένουν σοφότερα από εμάς. Αλλά όταν μάθουμε πώς να ακούμε τα δέντρα,  η στενότητα η ταχύτητα και η παιδική βιασύνη των σκέψεών μας,  θα αντικατασταθούν από ανείπωτη χαρά. Όποιος έχει μάθει πώς να ακούει τα δέντρα δεν θέλει πλέον να είναι ένα δέντρο. Δεν θέλει να είναι τίποτα εκτός από αυτό που είναι.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Hermann Hesse: “Bäume: Betrachtungen und Gedichte”  [Δέντρα: Σκέψεις και Ποιήματα] που εκδόθηκε το 1984.







Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014




Αυτό που ο κόσμος χρειάζεται σήμερα

περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είναι,


όχι ανθρώπους που "λένε προσευχές",


αλλά ανθρώπους που είναι προσευχές.


K. WARE




Δεν άντεξαν οι κόκκινες γραμμές.










Με ρωτάει ο καιρός από που θέλω να περάσει
που ακριβώς τονίζομαι
στο γέρνω ή στο γερνώ.
Αστειότητες.
Κανένα τέλος δεν γνωρίζει ορθογραφία.

Κ. Δημουλά



Σχέδιο πτήσης




Χελιδονάκι,

Το πέταγμά σου ορίζουν

Μύγες και σκνίπες.

Νίκος Σιδέρης / Η τέχνη του κόκκου





Το σκάκι


Έλα να παίξουμε.
Θα σου χαρίσω τη βασίλισσά μου.
(Ήταν για μένα μια φορά η αγαπημένη
Τώρα δεν έχω πια αγαπημένη)

Θα σου χαρίσω τους πύργους μου
(Τώρα πια δεν πυροβολώ τους φίλους μου
Έχουν πεθάνει καιρό πριν από μένα)
Κι ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου
Κι ύστερα τόσους στρατιώτες τί τους θέλω;

(Τραβάνε μπρος, τυφλοί, χωρίς καν όνειρα)
Όλα, και τ’ άλογά μου θα σ’ τα δώσω
Μονάχα ετούτον τον τρελό μου θα κρατήσω
Που ξέρει μόνο σ’ ένα χρώμα να πηγαίνει
Δρασκελώντας τη μια άκρη ως την άλλη

Γελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σου
Μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά
Αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις.

Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα.

Μανόλης Αναγνωστάκης



Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Αυτό φταίει!



O Λοβέρδος

με τη μοριοδότηση 

θα διαλύσει την ελληνική οικογένεια.






Όλοι εμείς οι ζωντανοί ξοδεύουμε...
Μία ζωή, στο να τη ζούμε...
Μια άλλη, στο να την σκεφτόμαστε...
Και η μόνη ζωή που έχουμε...
Μοιράζεται ανάμεσα...
Στην αληθινή και την ψεύτικη...
Αλλά ποια είναι η αληθινή...
Και ποια είναι η ψεύτικη...
Κανένας δεν μπορεί να εξηγήσει...
Και καθώς συνεχίζουμε ζώντας...
Η ζωή που σπαταλάμε είναι αυτή...
Που είναι καταδικασμένη σε σκέψη...


Fernando Pessoa



Ντίνος Χριστιανόπουλος





Δεν ξεχνώ!





Η δειλία είναι απλά η έλλειψη ικανότητας

να αναστείλεις τη λειτουργία της φαντασίας.

Ernest Hemingway






"Βγάλτε νόμο να πληρώνω

της καρδιάς τα χρέη μόνο".


Για να μη λένε ότι η διανόηση του τόπου

σιωπά στα δεινά του πτωχού πλην όμως τίμιου αυτού λαού.

Κάποτε έπρεπε να μιλήσουμε και το κάναμε.

Δοξάστε μας.


"Συκοφάντης - Μπαστούνης"


Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014



Των οικιών ημών εμπιπραμένων 

ημείς σκουπιδίζουμε...

Τα σκουπίδια διαφέρουν ανά περίπτωση.

 



- Πως ήταν η διαδήλωση;

- ΜΕΓΑΛΗ! ΜΕΓΑΛΗ!

ΠΟΝΤΟΥΣ ΝΑ ΔΕΙΣ!

ΕΜΠΡΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚωΛΑΣΜΕΝΟΙ!





To αιώνιο πρόβλημα!

Δεν βλέπουμε αυτό που είναι

αλλά αυτό που τα συναισθήματά μας θέλουν να είναι.










Μη ρίχνεις  στη θάλασσα που έχεις μέσα σου

 όποιον δεν ξέρει να κολυμπάει. . .



Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014



Τελικά, o Βενιζέλος είδε ότι

στην Αμφίπολη ήταν ο Γιώργος!





Υπάρχω για να ληστεύω την ανυπαρξία.
Από κει κουβαλάω με κόπο
Υπέροχα ποιήματα.
Είναι διάφανα, φωτεινά κι ανέκφραστα.
Αλλά στο δρόμο μου πέφτουνε, σπάνε.
Τα μπαλώνω, τα κολλάω με λέξεις.
Με λέξεις που οι άνθρωποι λένε.
Μ' αυτά που ξέρω, που βλέπω κι ακούω.
Και τα χαλάω μ’ αυτό που υπάρχει.

Γιάννης Πατίλης / Ζεστό μεσημέρι

 

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

XAΛΒΑρντ!





Δεν έχουμε που την κεφαλήν πλύναι...

Αντιπρύτανης: 

Το θέμα θεωρείται λήξαν!

 Αλλά...





Αγώνας για το melon



Αυτά είναι χτυπήματα στην άρχουσα τάξη!

Χ Α Λ Β Α Ρ Ν Τ!





Θα ήθελα να 'χω αρκετό χρόνο και ηρεμία

για να μη σκέφτομαι τίποτα,

ούτε κάν να με νιώθω να ζω,

να με γνωρίζω μόνο στα μάτια των άλλων,

σαν σε καθρέφτη.


Fernando Pessoa

Τα ποιήματα του Αλμπέρτο Καε'ι'ρο






Έχω
Πια μια -
Έχω μια κούκλα
Κλέψει.
Αυτή που ήθελα,
Δεν την απόκτησα ποτέ.
Πέρασαν τρία γενέθλια
Και ύστερα μου πήραν μια με μάτια λουλακιά,
μαλλιά από σελιλόιντ:
συχνά είναι το Παρόμοιο χειρότερο απ΄το Καθόλου.
Τώρα έχω μια
(κλέψει.)

Mascha Kaleko
Μετάφραση: Γιώργος Καρτάκης
ΠΟΙΕΙΝ 











Ο πιο εύκολος τρόπος

να πληγώσεις τον εαυτό σου,

είναι να πληγώσεις αυτόν που αγαπάς.

Ο πιο απλός τρόπος

να πληγώσεις αυτόν που σ' αγαπά,

είναι να πληγώσεις τον εαυτό σου.

Τζουζέπε Ουνγκαρέττι



Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014



«Αν θες να κάνεις τους ανθρώπους να κατασκευάσουν καράβια, μη κάνεις φασαρία προσπαθώντας να τους συγκεντρώσεις, να τους αναθέσεις εργασίες και να τους βάλεις να κόβουν ξύλα. 
Το μόνο που χρειάζεται είναι να τους κάνεις 
να ποθήσουν το μεγαλείο και την απεραντοσύνη της θάλασσας»

Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ



Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014




Και ο Θεός είπε «αγάπα τον εχθρό σου»!

Και τον υπάκουσα


και αγάπησα τον εαυτό μου..
.



Χαλίλ Γκιμπράν





Είναι δυο άνθρωποι...
Ο ένας με μαχαίρι, ο άλλος άοπλος...  
Αυτός με το μαχαίρι λέει στον άλλο 
"Θα σε σκοτώσω..."
"Μα γιατί", 
ρωτά ο άοπλος, 
"Τι σου 'χω κάνει; 
Πρώτη φορά βλεπόμαστε. 
Ούτε σε ξέρω ούτε με ξέρεις..."
"Γι' αυτό ακριβώς θα σε σκοτώσω. 
Αν γνωριζόμασταν, μπορεί να σ' αγαπούσα", 
λέει αυτός με το μαχαίρι...
"Ή και να με μισούσες",
 λέει ο άοπλος.
 "Να με μισούσες τόσο, 
που με χαρά μεγάλη θα με σκότωνες. 
Γιατί να στερηθείς μια τέτοια απόλαυση; 
Έλα να γνωριστούμε..."
"Κι αν σ' αγαπήσω", 
επιμένει ο οπλισμένος, 
"αν σ' αγαπήσω, τι θα κάνει ετούτο το μαχαίρι;"
"Ω, μη φοβάσαι", 
λέει ο άοπλος, 
 "σκοτώνει ακόμη κι η αγάπη. 
Και τότε είναι ακόμη πιο μεγάλη η απόλαυση".

Αργύρης Χιόνης






Οι ψυχές των ανθρώπων είναι σαν βαθιά πηγάδια.

Κανένας δεν ξέρει τι υπάρχει στον πάτο.

Το μόνο που μπορείς να κάνεις

είναι να μαντεύεις κρίνοντας από αυτά

που επιπλέουν στην επιφάνεια κάπου-κάπου. 

Haruki Murakami





Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014




Τα παράθυρα έχουν την θέα του αποχωρισμού

κοιτάζοντας κρυφά αυτόν που φεύγει.

Και όπως απομακρύνεται η ανθρώπινη μορφή

αρρωσταίνουν τα τζάμια από θλίψη 

θαμπώνοντας για πάντα την επιστροφή.

Μπάμπης Χρηστίδης/(Ανάρτηση Ρ. Γέρου)






Τον ξένο και τον εχθρό

τον είδαμε στον καθρέφτη. 


Γιώργος Σεφέρης





Προδοσία!

Δεν υπήρξε μαγαλύτερη υφαρπαγή ψήφου στην ιστορία.

Να ψηφίζεις το κίνημα για να παίρνουν το λάδωμα οι σύντροφοί σου

και να αποδεικνύεται ότι το έπαιρνε ακροδεξιός!

Αίσχος!



Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014




Μου είπαν ότι στη δημοκρατία 

δεν υπάρχουν αδιέξοδα.

Ψάχνω να βρω την έξοδο.







1. Παναγία μου να μη με πιάσουνε!

2. Παναγία μου να μη με πιάσουνε!

....................................................... 

30. παναγία μου να μη με πιάσουνε!




Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

Το ρήγμα της Ατάλαντης!




Η πρόβλεψη του νόμου:
Ο Ο.Α.Σ.Π. με την 82/26-11-2010 Απόφαση του Δ.Σ. του Ο.Α.Σ.Π. (Φ.Ε.Κ. 417/31-12-2010) αποφάσισε τη συγκρότηση Μόνιμης Επιστημονικής Επιτροπής Εκτίμησης Βραχυπρόθεσμης Εξέλιξης Σεισμικότητας, σύμφωνα με το άρθρο 5 του Ν.1349/83.
Η Επιτροπή, η οποία είναι συμβουλευτικού χαρακτήρα, έχει ως σκοπούς:
  1. την αξιολόγηση των επιστημονικών δεδομένων σε περίπτωση βραχυπρόθεσμων σεισμικών προγνώσεων, σεισμικών εξάρσεων και πρόδρομων ή συνοδών γεωδυναμικών φαινομένων, τα οποία δημιουργούν έκτακτες και επείγουσες ανάγκες.
  2. την άμεση γνωμοδότηση και εισήγηση επί των ενδεικνυόμενων κατά περίπτωση μέτρων προστασίας.
Μέλος της Μόνιμης Επιτροπής Εκτίμησης Βραχυπρόθεσμης Εξέλιξης Σεισμικότητας, μετά συνεδρίαση για την πρόσφατη δραστηριότητα στον Ευβοϊκό δηλώνει: "Βρισκόμαστε στη σωστή κατεύθυνση σε ότι αφορά την εκτόνωση της σεισμικής ακολουθίας". Άλλο μέλος της επιτροπής δηλώνει: "Δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί η σεισμική ακολουθία προκειμένου να βγουν ασφαλή συμπεράσματα". 

Ποιός είναι ο νεκρός στην Αμφίπολη;

Μπορεί να είναι ο Μέγας Αλέξανδρος.

Μπορεί να είναι Στρατηγός.

Μπορεί να είναι κοινός θνητός.

Τι μας κάνει το ρήγμα της 

Ατάλαντης!





Σήμερα εορτάζεται η

 Διεθνής Ημέρα Ανδρών.

Κύριος στόχος 

η αποκατάσταση ισότητας με τις γυναίκες.

Οι τελευταίες ζουν κατά μέσον όρο

7 χρόνια περισσότερο από τους άνδρες.

ΑΓΩΝΑΣ

ΕΝΑΣ ΧΗΡΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΧΗΡΑ!



Διάλειμμα!