Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Παρασκευή 19 Ιουνίου 2015

Σκέψεις...






Ταξική ανάλυση

Άρχισαν οι αναλύσεις για "την ενότητα της αστικής αντιπολίτευσης", με αφορμή τη χτεσινή συγκέντρωση του "Μένουμε Ευρώπη". Δηλαδή, για να καταλάβω, έχουμε κυβέρνηση αντιαστική και προλεταριακή; Και η πρόταση των 47 σελίδων είναι λαϊκή-προοδευτική ενώ η όποια παραλλαγή της θα αποτελέσει ενδεχομένως τη βάση της συμφωνίας μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και εταίρων, θα εκφράζει τον αριστοκρατικό και αντιδραστικό αστισμό; 

Και γιατί να μην θεωρηθεί χειρότερη εκδοχή ταξικής ιδιοτέλειας το ιδεολογικό-συμφεροντικό σύμπλεγμα της δραχμής και η κερδοσκοπία επί ερειπίων; Γιατί να μην είναι αριστοκρατισμός απύθμενης ελαφρότητας τα ποικίλα συνταγολόγια ρήξης και η φαντασίωση καθηγητών για δελτία και άλλες σκηνές από την αγαπημένη τους [λογοτεχνικά και ιδεολογικά] δεκαετία του 40;

Νικόλας Σεβαστάκης


Ότι όχι μόνο  θα πλουτίσουν αλλά θα θησαυρίσουν από μια ενδεχόμενη χρεοκοπία πολλοί, ότι θα γίνει η μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου προς όφελος των οικονομικά ισχυρών,  το έχει λάβει ως παράμετρο η "ταξική ανάλυση"; Γιατί εάν κάποιος (όποιος) υποστηρίζει τη χρεοκοπία είναι δογματικά αθώος του αίματος; Ποιες είναι εδώ οι κόκκινες γραμμές που χωρίζουν τον ιδεολόγο από το κοράκι, πως ο πρώτος έχει απομονώσει ιδεολογικά και θα εξουδετερώσει πρακτικά  το δεύτερο; H ποιότητα μιας ιδεολογικής προσέγγισης εξαρτάται από την ποιότητα των ερωτημάτων που βάζει για συζήτηση. Αλλιώς...Περιμένουν αυτοί που ξέρουν ότι "ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος πολλές φορές με ιδεολογικές καλές προθέσεις..." και είναι έτοιμοι να τον περπατήσουν... 


      


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου