Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016




Β

«Χρωστάς ένα ποίημα»

 του είπε η Ζωή ένα βράδυ.

 «Γερνάω λέξεις» 

απάντησε 

και δεν τον ξαναενόχλησε ποτέ.


Ε

Κάποια μέρα έφθασε σε ένα πανδοχείο. 

Ζήτησε δωμάτιο. 

Η ξενοδόχος απόρησε:

 -Κύριε, φαίνεστε τόσο κουρασμένος και ταλαίπωρος! 

Από πού έρχεστε;

 -Έρχομαι από τα βάθη της ψυχής. 

-Και πού πηγαίνετε; 

-Πηγαίνω ως την άκρη της ζωής.

 -Κι όλη αυτή η σκόνη στα παπούτσια σας, τι είναι;

 -Σημάδια για το δρόμο μου.

 -Φοβάστε μη χαθείτε; 

-Φοβάμαι μη ξεχάσω.

Η Ιστορία Ενός Ανθρώπου /  Σπύρου Αραβανή /Bibliotheque 






Posted by at

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)