Μπάμπης:

Καταπληκτικά πολιτιστικά νέα,

Μήτσο!

Μήτσος:

Πωλητιστικά;

Τι πουλάμε; 

Έχει μείνει τίποτα να πωλήσουμε;

Μπάμπης:

Πολιτιστικά, με ο!

Δεν τα έμαθες; Σου διαβάζω!"

"Η Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής εγκαινιάζει την επίσημη λειτουργία της στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος με την παρουσίαση της όπερας "Το λυκόφως των χρεών". Πρόκειται για μια ριζική διασκευή του «Λυκόφωτος των θεών» του Ρίχαρντ Βάγκνερ.

Η παράσταση αφηγείται την ιστορία του προδομένου Έλληνα ψηφοφόρου, τον μύθο του χρέους και τη σύγχυση του νεοκλασικού φαντασιακού με τη νεοελληνική πραγματικότητα. Οι δημιουργοί του έργου δανείζονται από τον μύθο του Βάγκνερ την πτώση της Βαλχάλλας, της κατοικίας των θεών, και στη θέση της τοποθετούν τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, διαχρονικό σύμβολο του ελληνικού αλλά και του δυτικού πολιτισμού."

                              Μήτσος:

Μπάμπη,

όλα αυτά είναι μαγικά!

Έχω αγωνία όμως,

θα πέσει η Ακρόπολη όπως η Βαλχάλλα;

Θα έχει αυτό το τραγικό τέλος η προδοσία του

Έλληνα Ψηφοφόρου;

Μπάμπης:

O Ρίχαρντ Βάγκνερ ήταν Γερμανός,

Μήτσο,

δεν θα το επιτρέψει ποτέ!

Μήτσος:

Μια απορία έχω,

Μπάμπη:

Πως τους ήλθε στο μυαλό ο Βάγκνερ;

Μπάμπης:

Ήταν αίτημα του λαού Μήτσο.

Χρόνια φώναζε Ελισσάβετ:

Που είναι Βάγκνερ, που είναι ο Πουτσίνι!

Φέρανε τον Βάγκνερ,

 θα φέρουνε και τον Πουτσίνι,

μετά συγχωρήσεως. 

Άκου και βλέπε: