Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017




"Μπάμπης:

Ο Καπιταλισμός είναι πολύ ύπουλος,

Μήτσο!

Μας κάνει εμάς της εργατικής τάξης

 υπηρέτες του με αθέμιτο μέσο,

μέσω της απόλαυσης.

Μήτσος:

Με τρομάζει ο λόγος σου,

Μπάμπη.

Τι κάνει, να πάρουμε μέτρα!

Μπάμπης:

Κάθε πρωί τι απολαμβάνουμε,

Μήτσο;

Καφέ!

Τι δράση έχει ο καφές;

Aναζωογονητική δράση,

 η οποία οφείλεται στην καφεΐνη. 

Μας αναζωογονεί.

Ποιος  κερδίζει όμως από την αναζωογόνηση;

O καπιταλισμός!

Αναζωογονούμαι,    

 πάω  να δουλέψω για τους καπιταλιστές,

και γυρίζω σπίτι μου εξαντλημένος.

Μήτσος:

Πω! Πω!

Τι πρέπει να νομοθετήσουμε;

Μπάμπης:

Θα πίνουμε χαμομήλι το πρωί,

καφέ θα πίνουμε όταν γυρίζουμε από την δουλειά."

Σαν Μπέεεκετ / Περιμένοντας τον Κουτό 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου