Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 2017




"Δεν φτάνει που ήσουν ερχομός θερμοκηπίων

 ενόχλησες και την ορθογραφία μου. 


Κατ' επανάληψη λες, μ' έπιασες να γράφω

 συνδιάζω αντί για συνδυάζω που σημαίνει 

συν-δύο, βάζω το ένα δίπλα στο άλλο

 τα δυό μαζί ενώνω-το ζω το αφήνουμε απ' έξω 

για μετά, αν πετύχει ο συνδυασμός.


 Δεν είναι λάθος φίλε μου. 

Είναι μια πρόωρη ανάπτυξη αδυναμίας. 

Δείξε μου εσύ ένα ύψιλον 

που να κατάφερε ποτέ σωστά να μας ενώσει.

 Συνδυασμοί πολλοί αλλά πόσοι γνώρισαν 

τη ρηματική του ζω απεραντοσύνη. 


Απ' τη σκοπιά του καθενός η ορθογραφία. 

Πάρε παράδειγμα

 τι κινητά που γράφεται το ψέμα.

 Όταν εσύ το εξακοντίζεις προς τον άλλον 

σωστά το γράφεις μέσα σου, θαρραλέα.

 Όμως όταν εσύ το δέχεσαι κατάστηθα 

τότε το γράφεις ψαίμα

Ρωτάς από πού και ως πού

 γράφω τη συμπόνοια με όμικρον γιώτα.


 Ποιος ξέρει θα με παρέσυρε η άπνοια

 ο ανοίκειος το ποίημα η οίηση

 το κοιμητήριο η οικουμένη το οικτρόν

 και η αοιδός επιθυμία 

απ' την αρχή να ξαναγραφόταν ο κόσμος.


 Εξάλλου σου θυμίζω η συμπόνια

 πρωτογράφτηκε λάθος από το Θεό."


Κική Δημουλά / Γράψε Λάθος



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου