"Φορέσαμε μια ξαστεριά στα μάτια, 

τη νύχτα με τις φωτοβολίδες της ελπίδας κεντήσαμε, 

και με συνέπεια εφοδιαστήκαμε. 


 Σκοτώσαμε την επιφύλαξη

με την αιχμή του απόλυτου, 

και τη σιωπή μας 

μ’ ένα καΐκι προσωρινότητας φυγαδέψαμε.


 Στρώσαμε το τραπέζι του αναπάντεχου 

με δυο ποτήρια να κεράσουμε το ενδεχόμενο, 

κι ανάβοντας το κερί της ευαισθησίας

 πλάι στην καρδιά μας,

 διαβάζουμε το λυρικό σαν όλα τηλεγράφημα

 γεμάτο ανακωχή, ίσως και ειρήνη, 

που μια στιγμή συνεπαρμένη

 και κατάφωτη το φέρνει 

συντεταγμένο από τη μοίρα μας 

που με κηδεμονία αγέρωχη μας δένει".

Κική Δημουλά / Προετοιμασία