"Εἶμαι διατηρητέο, εἶπε τὸ χάος στοὺς ἐργολάβους. 

Μέσα, τὰ πράγματα θὰ μείνουν ὅπως εἶναι. 

Μικροαλλαγὲς μόνο στὴν πρόσοψη ἐπιτρέπω.

 Ἐν ἀρχῇ ἐγένετο χτές. Τάχιστα, 

μόλις ἡ διορατικὴ αἴσθηση 

πρωτοβλέποντας τὴ μέρα χτισμένη ἔκραξε 

ἀλίμονο, τί μικρὴ ποὺ εἶσαι. Δὲ φτάνεις 

οὔτε γιὰ ἑνὸς ἀτόμου μοναξιά. 

Ἀναστατώθηκε ὁ πηλός. Τί συνέβη; 

 Στὰ σχέδια ἡ μέρα ἔδειχνε ἀτελεύτητη.

 Εἶδα φορτωμένο μὲ πλίνθους καὶ χοῦν 

 ἕνα ὕποπτο πορτοκαλὶ φορτηγάκι. 

Βρωμοδουλειὰ τῆς δύσης; 

Ἄφαντος ὁ κατασκευαστής. 

Ἐκλήθη τότε ἐπειγόντως ἡ διακοσμήτρια τέρψη.

 Εἰδικὴ νὰ μεγαλώνει τὸ χρόνο 

ὅπως τοὺς μικροὺς χώρους τὰ κάτοπτρα. 

Καὶ ἐγένετο ἡ ἀπατηλότης. 

Ντυμένη παράδεισος..." 

Κική Δημουλά