Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2018




Δος ημίν σήμερον τον άρτον τον επιούσιον.

 Κύριε, συγχώρεσέ μας, αλλάξαμε γνώμη
 όχι σήμερον
καλύτερα δος ημίν αύριο

πέρασε κιόλας η σημερινή μέρα
άλλωστε το κάθε σήμερον
είναι τόσο πολυάσχολα θνητό
πού να προφτάσει να φάει

 εκτός αυτού, για σήμερα
κάτι περισσεύει πάντα από το χθες
δεν είμαστε δα και πολλοί

τα μετρημένα εμείς ψίχουλα που ξέρεις
και τα αμέτρητα μερμύγκια
που μας αποθηκεύουν στη φωλιά μας

κι αν έρθουν οι απρόσκλητοι
ή και οι καλεσμένοι

τόσο που καθυστέρησαν
τη φάγαμε εμείς οι ανθρωποφάγοι
την αναμονή μας

κι αν τύχει να ’ρθουν περισσότεροι
απ’ όσους φανταστήκαμε

ευλόγησόν τους
να αυξηθούν να χορτάσουμε


Κική Δημουλά / ΤΑ ΕΥΡΕΤΡΑ Εκδόσεις Ικαρος 2010


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου