Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Παρασκευή 26 Απριλίου 2019




"Σαν τα παλιά εικονίσματα που ανάμεσα 

απ' τα φθαρμένα χρώματα και το λιωμένο ξύλο 

απ' την πικρήν αρπάγη του καιρού 

κρατάν ακόμα απείραχτα τα μάτια 

και βουρκωμένα σε θωρούν, σοφά

 από πολλήν επίγνωση μες στη σιωπή τους

 από πολλήν ακινησία κι από μόνωση-

έτσι μέσ' από τον καιρό μού έρχεσαι τώρα

 και τα μάτια σου πονεμένα με θωρούν." 


 "Σαν τα παλιά εικονίσματα που τα φυλάγουν

 στο ιερό βαθιά, στην πλέον απόκρυφη γωνιά του, 

και με άκρα προσοχή τα πλησιάζουν και τα προσκυνούν

 και τα προσέχουν σαν τα μάτια τους

 κι εκείνα κρατάνε μια δροσιά παράξενη

 κι ευωδιάζουν το ξύλο και τα χρώματά τους-

 σαν τα παλιά εικονίσματα σε πήρα

 και στο στήθος μου σ' έκρυψα βαθιά." 


 Ανέστης Ευαγγέλου/Σαν τα παλιά εικονίσματα I,ΙΙ/Το διάλειμμα



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου