Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Πέμπτη 26 Μαρτίου 2020



 "Η ΣΚΟΡΠΙΑ ΕΝΟΡΙΑ

 Ι

Δεχτήκαμε να δείξουμε τα σπίτια μας.

 Ο επισκέπτης σκέφθηκε: Καλά περνάτε.

Οι τρώγλες μέσα σας υπάρχουν.

 ΙΙ

 Μέσα στην εκκλησία: Τόξα και θόλοι

  λευκοί σαν γύψος,  σαν γύψινος επίδεσμος 

 γύρω από το σπασμένο χέρι της πίστης.

 ΙΙΙ

 Μέσα στην εκκλησία ο δίσκος των φτωχών 

 μόνος του υψώνεται απ’ το πάτωμα 

 και προχωρεί διασχίζοντας σειρές των καθισμάτων.

 ΙV

Αλλά οι καμπάνες πρέπει να θαφτούν κάτω στη γη.

 Κρέμονται από τις σιδεριές των υπονόμων.

 Ηχούν κάτω απ’ τα βήματά μας.

 V

Ο υπνοβάτης Νικόδημος κατευθύνεται

  προς τη Διεύθυνση.  Ποιά διεύθυνση;

Δεν ξέρω.  Όμως εκεί πηγαίνουμε όλοι."


Tomas Transtromer*/Σύγχρονη σουηδική ποίηση/Εκδόσεις Γνώση

 (*βραβείο Nobel λογοτεχνίας 2011)
Posted by at

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)