...ταξίδια...

Μην κάνετε επίκληση στις δυσκολίες:

 "Ο θεός να βάλει το χέρι του." 

Κυκλοφορούν πολλοί που θεωρούν ότι είναι θεοί.

Οδηγία  προς αναχωρούντες:

"Πρέπει 

να γυρίσω γρήγορα πίσω,

πριν πάρουν είδηση

ότι δεν με έχουν ανάγκη."

Woody Allen

Καύσωνας!

Απαιτείται προσοχή 

από όσους έχουν καρδιολογικά προβλήματα.

Ας είχαν καρδιοπαράλογα, ποιος τους φταίει. 

Η κατωτέρω δεν κινδυνεύει!

Παγκόσμια Ημέρα Φιλίας

Ορκιστείτε, μακρινοί και φίλοι που γράφετε με μελάνι στο χαρτί, με το βλέμμα στραμμένο στα σύννεφα, με το χρώμα στον καμβά, ορκιστείτε ότι ποτέ δεν θα προδώσετε, δεν θα συκοφαντήσετε ούτε μια φορά το δημιουργημένο – θαυμάσιο – πρόσωπο του ονείρου σας, είτε λέγεται φιλία, είτε πίστη στους ανθρώπους ή στα δικά σας τραγούδια.

Όνειρο! – εσείς του δώσατε ζωή, - το όνειρο ζει, - δημιουργημένο όχι για να μας ανήκει, όσο κι αν περιφρονούμε πλέον τους εαυτούς μας.

Ορκιστείτε, ιδιαίτερα εσείς που γράφετε με το βλέμμα σας στα σύννεφα, - τα σύννεφα αλλάζουν σχήμα – πόσο εύκολα μπορείς να συκοφαντήσεις τη χθεσινή τους μορφή με την απιστία.

Υποσχεθείτε, παρακαλώ! Υποσχεθείτε στη ζωή, υποσχεθείτε το σε μένα!

Υποσχεθείτε !

Γιλένα Γκουρό

Μετάφραση: Δημήτρης Τριανταφυλλίδης

Παγκόσμια Ημέρα Φιλίας

"Μη δειλιάζεις να θέτεις σε δοκιμασία

 την φιλία ενός ανθρώπου.

 Το μπαστούνι που φαίνεται ωραίο 

όσον καιρό το κουβαλάς,

 αλλά λυγίζει απ’ το βάρος σου 

όταν γέρνεις πάνω του, 

είναι άχρηστο."

Wittgenstein

 

Παγκόσμια Ημέρα Φιλίας

Η γνώμη σας για την φιλία ποια είναι; 

Πιστεύω στην πραγματική φιλία αλλά είναι ένα σπάνιο φαινόμενο και κτίζεται επώδυνα και σε βάθος χρόνου. Δεν είναι η δύναμη των αισθημάτων που κάνει ανώτερη μια ανθρώπινη σχέση αλλά η διάρκεια τους.

Και πότε μια φιλία δεν είναι αληθινή; 

Όταν ο ένας πιστεύει ότι έχει παραγνωριστεί πάρα πολύ, και ο άλλος ότι είχε αναγνωριστεί πάρα πολύ – και επ’ αυτού εξαπατούνται και οι δύο! – διότι κανένας τους δε γνωρίζει τελικά αρκετά τον εαυτό του.  

 Χρήστος Τσιτσιπάνης 

 Εικονική συνέντευξη από τον Φρίντριχ Νίτσε! / Αντικλείδι

Η όραση είναι η αφή της καρδιάς.

Fernando Pessoa

 Πίσω από τις μάσκες

" Δεν θα είσαι ποτέ μόνος, 
αφού θα είμαστε μόνοι χωρίς εσένα!"

Ξαναδιαβάζω τη φράση τούτη που συνηθίζουν λέει να τη λένε στη βαθιά Αφρική! Ίσως το κλειδί της μοναξιάς κρύβεται εδώ κάπου, στο να σώζεις εσύ πρώτα τον άλλον από τη μοναξιά του.

Μάρω Βαμβουνάκη

«Ο παφλασμός ενός κύματος

 δεν μπορεί να εξηγήσει ολόκληρη τη θάλασσα». 

Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ

...Γράφουμε για ένα ίσως. Για να τιμήσουμε αυτή την αμερόληπτη λέξη, που κρατάει τις ίδιες αποστάσεις από το ναι όσο και από το όχι. Τηρώντας έτσι μιά πολιτισμένη άκρα ησυχία, όσο να  πάρει ένα κλεφτό υπνάκο η πολύ κουρασμένη αβεβαιότητα. Όμως, 

              Σαν να μην κάτεχα, ο αγράμματος,

                    πως είναι κει ακριβώς, 

                   μέσα στην άκρα σιγαλιά,

           που ακούγονται  οι πιο  αποτρόπαιοι κρότοι

 ανακαλύπτει ο Ελύτης...

Κική Δημουλά / Ο Φιλοπαίγμων μύθος

Μια εξίσωση με δυο αγνώστους

δεν έχει ποτέ μια λύση...

"Δεν θα πάψουμε να εξερευνούμε

 Κι όλης μας της εξερεύνησης το τέλος 

Θα είναι να φτιάσουμε εκεί που ξεκινήσαμε 

Και να γνωρίσουμε για πρώτη φορά τον τόπο"

T. S. Eliot

Έπεσα για να κολυμπήσω 

κι άφησα την καρδιά μου πίσω 

Άφησα την καρδιά μου χάμω 

σαν το κοχύλι μες την άμμο

 Πέρασαν όλες οι κοπέλες

με τα μαγιό και τις ομπρέλες 

Ύστερα πέρασαν οι φίλοι 

κανείς δε βρήκε το κοχύλι 

Χρόνους και χρόνους κολυμπάω 

πού νά’ν’ η αγάπη για να πάω 

Έφαγε η θάλασσα το βράχο

 κι έμεινε το νησί μονάχο. 

Οδυσσέας  Ελύτης / Το κοχύλι / Τα Ρω του Έρωτα

"Μια μεγάλη αράχνη, σ’ ένα παλιό σπίτι, είχε απλώσει έναν όμορφο ιστό για να πιάσει μύγες. Κάθε φορά που μια μύγα προσγειωνόταν και πιανόταν στον ιστό της, η αράχνη την έτρωγε, ώστε η επόμενη μύγα να έχει την εντύπωση πως ο ιστός είναι ένα ήσυχο και τερπνό λιμανάκι.

Ωστόσο, μια μέρα, μια αρκετά ευφυής μύγα βούιζε ώρα πάνω από τον ιστό, χωρίς να προσγειώνεται, οπότε παρουσιάστηκε η αράχνη και της είπε: «Κατέβα κι έλα να καθίσεις». Η μύγα όμως ήταν πιο πονηρή από την αράχνη. Της είπε: «Δεν πηγαίνω πουθενά όταν δεν βλέπω άλλες μύγες, και σ’ αυτό το σπίτι δεν βλέπω άλλες μύγες». Συνέχισε λοιπόν να πετάει, και έφτασε σ’ ένα σημείο, όπου είχαν συγκεντρωθεί πολλές, πάρα πολλές, μύγες. Αμέσως θέλησε να πάει κοντά τους, όταν πέρασε από εκεί μουγκρίζοντας, μια μέλισσα και της είπε: «Πρόσεχε, ηλίθια! Είναι μυγόχαρτο! Οι μύγες έχουν πέσει όλες στην παγίδα» 

«Ανοησίες», είπε η μύγα, «αυτές χορεύουν»! Και αμέσως κάθισε και κόλλησε στο μυγόχαρτο σαν όλες τις άλλες." 

James Grover Thurber

Συμπέρασμα;

Έκλαψα για τα όμορφα πράγματα 

γνωρίζοντας 

πως κανένα όμορφο πράγμα δεν κρατά. 

Carl Sandburg

Fractal

 "Η τιμή οποιουδήποτε πράγματος 

 ισούται 

 με την ποσότητα ζωής που έχεις ανταλλάξεις γι' αυτό." 

 H. D. Thoreau

"Είμαστε σα νησιά στη θάλασσα,

χωριζόμαστε στην επιφάνεια αλλά συνδεόμαστε στο βάθος"

 William James

"Το πιο συναρπαστικό ταξίδι

 είναι αυτό

 που έχει προορισμό έναν άνθρωπο." 

Καλοκαιρινό 3.

Μη πάει το καλοκαίρι χαμένο.

Να αναζητάτε τη ρίζα και την εξέλιξη

των καλοκαιρινών λέξεων που χρησιμοποιείτε.

"Μαγιό Κορδόνι" 

Αρχαία Ελληνική: Χορδή

Λατινική: Chorda

Αγγλική: Cordon

Νέα Ελληνική: Κορδόνι

Να είσαι ειλικρινής όταν ανεβάζεις στο facebook

στιγμιότυπα από τις διακοπές σου.

Να ανεβάζεις αυτά που πραγματικά σκέφτεστε. 

- Μα τα πράγματα είναι απλά.

- Τι κρίμα που δεν είμαστε πράγματα!

"Όλοι ψάχνουν για κάποιο μυστικό.

Κάτι όμως τους διαφεύγει:

 το κάθε μυστικό κρύβει μέσα του ένα άλλο."

Howard Phillips Lovecraft / Ταξίδι στην μοναξιά του χρόνου

"Κατά την αναμονή αυτή δεν είδα να συμβαίνει τίποτα. 

 Ήταν τόσο καθαρή αναμονή, ώστε απουσίαζα ως και εγώ ο ίδιος. 

 Το ομοίωμά μου εν ονείρω, 

 αυτό που βλέπουμε στον καθρέφτη και λέμε

 «εγώ είμαι» απουσίαζε." 

 Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης / Το μυθιστόρημα της κυρίας Έρσης

 "Η ΣΚΟΡΠΙΑ ΕΝΟΡΙΑ

 Ι

Δεχτήκαμε να δείξουμε τα σπίτια μας.

 

Ο επισκέπτης σκέφθηκε: Καλά περνάτε.

Οι τρώγλες μέσα σας υπάρχουν.

 ΙΙ

 Μέσα στην εκκλησία: Τόξα και θόλοι

 λευκοί σαν γύψος,  σαν γύψινος επίδεσμος 

γύρω από το σπασμένο χέρι της πίστης.

 ΙΙΙ

 Μέσα στην εκκλησία ο δίσκος των φτωχών 

μόνος του υψώνεται απ’ το πάτωμα 

και προχωρεί διασχίζοντας σειρές των καθισμάτων.

 ΙV

Αλλά οι καμπάνες πρέπει να θαφτούν κάτω στη γη.

 Κρέμονται από τις σιδεριές των υπονόμων.

 Ηχούν κάτω απ’ τα βήματά μας.

 V

Ο υπνοβάτης Νικόδημος κατευθύνεται

 προς τη Διεύθυνση.  Ποιά διεύθυνση;

Δεν ξέρω.  Όμως εκεί πηγαίνουμε όλοι."

Tomas Transtromer*/Σύγχρονη σουηδική ποίηση/Εκδόσεις Γνώση

(*βραβείο Nobel λογοτεχνίας 2011)

Εάν εφαρμόζαμε τους προβλεπόμενους κανόνες,

όπως κάνει η αθλήτρια,

και στην περίπτωση του covid,

θα είχαμε ξεμπερδέψει με την πανδημία.

"Δεν συμφωνώ με τις φωτογραφίες που βγάζεις, 

αλλά αν τις ανεβάζεις στο facebook,

θα αγωνιστώ έως θανάτου 

να τις βγάζεις και να τις ανεβάζεις"

Βολταίρος

Διαβάτη δεν υπάρχει δρόμος, 

ο δρόμος γίνεται βαδίζοντας. 

Antonio Machado 

Μαγεία είναι να πιστεύεις στον εαυτό σου. 

Αν μπορείς να το κάνεις αυτό, 

μπορείς να κάνεις τα πάντα. 

Γκαίτε

...εξουσίες...

Κάποια όνειρα που βλέπω, μ' αρέσει ναν τα διηγιέμαι. Τι είδα χτες. Ένας ερημίτης κόβει λουλούδι και λέει στους μαθητάδες ολόγυρα: "Βλέπετε τίποτα σ' αυτήνε την πράξη; "Ο ένας λέει πως είναι αγάπη για τ' άνθη και ομοίωση μαζί τους, ο άλλος λέει πως είναι η μη-συνείδηση και τείνει σε κινήσεις μη-χρησιμότητας, ένας άλλος αποκρίνεται πως ήτανε μια ανάπαυλα της αγιότητας. Ο ερημίτης πάει στο μίσχο, δένει το λουλούδι με σπάγγο, λέγοντας: "'Ητανε μια πράξη εξουσίας". Και έμεινε άφωνος έως θανάτου, κατά το όνειρο που είδα.

Νίκος Καρούζος / Πράξη Μοναχού Μονοχίτωνος

Συλλογή: Ερυθρογράφος / Εκδόσεις:  Απόπειρα 

 

Όταν δίνω το χέρι μου σε μια γνωριμία,

δεν υπολογίζω ότι ο άλλος

ζυγίζει το βάρος του σε κρέας.

'Ότι ψάχνει την ανταλλακτική του αξία στην αγορά.

Ότι ψαύει - τον βαθμό ευγένειας του δέρματος,

για να το κάνει γάντια για τον χειμώνα.

Όταν δίνω το χέρι μου, εμένα δίνω. 

Όταν μου δίνουν το δικό τους

έχω την πιθανότητα να μου δώσουν κόσμο ολόκληρο.

Δεν είναι απλό πράγμα οι χειραψίες.

Κινδυνεύεις κάποιες φορές να μείνεις δίχως χέρια.

Δείτε πόσοι γύρω μας προχωρούν

με τα χέρια κρυμμένα στις τσέπες

ως τους αγκώνες.

Τσιμάρας Τζανάτος / Χειραψίες

«Κύριε, 

βόηθα να θυμόμαστε πώς έγινε τούτο το φονικό· 

την αρπαγή το δόλο την ιδιοτέλεια, 

το στέγνωμα της αγάπης» 

Γιώργος Σεφέρης 

  Σαλαμίνα της Κύπρος Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ, 1953

Κάθε αυθεντικό συναίσθημα αγάπης και φιλίας είναι μια ιστορία αναπάντεχων αλλαγών. Αν μείνουμε ίδιοι πριν και μετά, αυτό σημαίνει ότι δεν αγαπήσαμε αρκετά. 

Elif Shafak -  Οι Σαράντα Πόρτες 

Δεν είναι τυρί να λες "σ ' αγαπώ",

 είναι ηρωική εξομολόγηση.

Alejandro Jodorowsky

χάλασε η φάση", είπε ο γυναικοκτόνος. Και έπειτα, πάλι, "η κακιά ώρα". Ο σύγχρονος και ο παλαιός-παραδοσιακός λόγος, η αδυναμία να πραγματευτεί κανείς και τις αποτυχίες ή τις δυσκολίες της σχέσης και συνάμα η βολική επίκληση της μοιραίας ώρας, ενός υπεράνω της βούλησης πλέγματος δυνάμεων. Στα πρόσφατα ελληνικά εγκλήματα κατά γυναικών βλέπει κανείς μια νηπιώδη άρνηση της ευθύνης για τον άλλον, μια παραλυτική ηθική αναισθησία στο φόντο του "δεν περνάω καλά". Με άλλα λόγια, εκείνο το τυποποιημένο "να περνάμε καλά" γίνεται μέχρι και φόνος, όταν την αντιφατική πραγματικότητα της ανθρώπινης σχέσης τη διαχειρίζονται άνδρες (κατά τεκμήριο) ανίκανοι να δουν το άλλο πρόσωπο ως πρόσωπο όχι ως "περίπτωση" "φάση". Αν κάποτε ο φόνος έδειχνε περίσσευμα νοσηρού πάθους, βλέπουμε τώρα φόνους της αδιαφορίας, της αποσύνδεσης, της ψυχικής και ηθικής απονέκρωσης. Σαν να μην γίνεται και κάτι σπουδαίο- αφού το σπουδαίο, προφανώς, είναι να "περνάμε καλά", πάση θυσία. Ένας καινούριος μηχανισμός απανθρωπιάς.

Νικόλας Σεβαστάκης

"Εγώ, 

που ερωτεύτηκα τα φτερά σου, 

ποτέ δε θα σ' τα κόψω."

 Φρίντα Κάλο 

 Σαν πεινασμένα στόματα που δεν εχόρτασαν, 

ανοίγουν οι επιθυμίες πληγές απάνω μας, 

που μένουν ανοιχτές και δεν περνούν, 

πληγές που μας πονούν.

 Αν χέρι συμπονετικό δε μας τις γιάνει, 

αν λόγος συμπονετικός δεν τις γλυκάνει, 

λόγος παρήγορος, που ξέρει, απαλός, 

τα τραύματα αφορμίζουν. 

 Περνάει καιρός και κλείνουν, 

γιατί πρέπει να ζήσουμε. 

Όμως σημάδια αφήνουνε,

 ουλές, που φαίνονται άσχημες, βαθιές.

 Οι αληθινές μορφές είναι τυραννισμένες. 

 Κι ας μη μας λένε τότε, 

ας μην κατηγορούν, που είμαστε

 οι παραμορφωμένοι.

 Ζωή Καρέλη / Της μοναξιάς και της έπαρσης