Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Πέμπτη 1 Ιουλίου 2021

Μια σοφή γυναίκα που ταξίδευε στα βουνά, βρήκε μέσα σε ένα ρυάκι μια πολύτιμη πέτρα. 

Την επόμενη μέρα συνάντησε στο δρόμο της έναν πεινασμένο ταξιδιώτη, Μόλις τον είδε σταμάτησε και άνοιξε το σακίδιό της για να μοιραστεί μαζί του το φαγητό της.

Ο ταξιδιώτης μόλις είδε την πέτρα μέσα στο σακίδιο, παρακάλεσε τη γυναίκα να του την δώσει. Εκείνη το έκανε χωρίς δισταγμό. 

Ο ταξιδιώτης την ευχαρίστησε μακαρίζοντας την καλή του τύχη. Η πέτρα είχε μεγάλη αξία, θα την πουλούσε και με τα χρήματα που θα έπαιρνε θα εξασφάλιζε για τα καλά τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του.

Δεν πέρασαν όμως κάποιες ώρες και το μετάνιωσε, αποφάσισε να επιστρέψει την πολύτιμη πέτρα στη σοφή γυναίκα. Μετά από λίγο την βρήκε και της είπε:

"Ξέρω πόσο πολύτιμη είναι αυτή η πέτρα, αλλά θέλω να σου την επιστρέψω με την ελπίδα να μου δώσεις κάτι ακόμα πιο πολύτιμο, Τι είναι αυτό που έχεις μέσα σου, το οποίο σου επέτρεψε να μου χαρίσεις την πέτρα χωρίς δεύτερη σκέψη;"

Στέφανος Ελμάζης / Να σου πω μια ιστορία; 

εκδόσεις αρχέτυπο 

...ποιο είναι πιο εξωπραγματικό πρόσωπο,

η σοφή γυναίκα ή ο πεινασμένος, 

μας έχει τύχει να μας χαρίσουν

 χωρίς δεύτερη σκέψη μικρές πολύτιμες "πέτρες";

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου