Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2021



«Μη με διαβάζετε όταν δεν έχετε

 παρακολουθήσει κηδείες αγνώστων

 ή έστω μνημόσυνα.

 Όταν δεν έχετε 

μαντέψει τη δύναμη

 που κάνει την αγάπη

εφάμιλλη του θανάτου.

 Όταν δεν αμολήσατε αϊτό την Καθαρή Δευτέρα

 χωρίς να τον βασανίζετε

 τραβώντας ολοένα το σπάγκο.

 Όταν δεν ξέρετε πότε μύριζε τα λουλούδια

 ο Νοστράδαμος. 

Όταν δεν πήγατε τουλάχιστο μια φορά 

στην Αποκαθήλωση. 

Όταν δεν ξέρετε κανέναν υπερσυντέλικο.

Αν δεν αγαπάτε τα ζώα

 και μάλιστα τις νυφίτσες.

 Αν δεν ακούτε τους κεραυνούς ευχάριστα

 οπουδήποτε.

 Όταν δεν ξέρετε πως ο ωραίος Modigliani 

τρεις η ώρα τη νύχτα μεθυσμένος 

χτυπούσε βίαια την πόρτα ενός φίλου του 

γυρεύοντας τα ποιήματα του Βιγιόν

 κι άρχισε να διαβάζει ώρες δυνατά 

ενοχλώντας το σύμπαν.

 Όταν λέτε τη φύση μητέρα μας και όχι θεία μας.

 Όταν δεν πίνετε χαρούμενα το αθώο νεράκι. 

Αν δεν καταλάβατε πως η Ανθούσα

 είναι μάλλον η εποχή μας. 

ΠΡΟΣΟΧΗ ΧΡΩΜΑΤΑ.

 Μη με διαβάζετε 

όταν

 έχετε 

δίκιο. 

Μη με διαβάζετε 

όταν δεν ήρθατε σε ρήξη με το σώμα... 

Ώρα να πηγαίνω δεν έχω άλλο στήθος.»

Νίκος Καρούζος / Ρομαντικός Επίλογος 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου