Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Δευτέρα 20 Ιουνίου 2022



"Το σπάσιμο ενός κύματος,

δεν μπορεί να ερμηνεύσει όλη τη θάλασσα..." 

 Vladimir Nabokov


Υπάρχει μια αφρικανική φυλή που όταν κάποιος κάνει κάτι λάθος και βλαβερό, τον πάει στο κέντρο του χωριού, έρχεται όλη η φυλή και τον περιβάλλει. Δύο μέρες λένε στον άνθρωπο όλα τα καλά που έχει κάνει. Η φυλή πιστεύει ότι κάθε ανθρώπινο ον γεννιέται ως καλό. Όλοι επιθυμούν αγάπη, ειρήνη, ασφάλεια, ευτυχία. Αλλά μερικές φορές, στην επιδίωξη τέτοιων πραγμάτων, κάνουμε λάθη. Η κοινωνία βλέπει αυτά τα λάθη ως κραυγή βοήθειας. Έρχονται μαζί για να τον ανεβάσουν και να τον επανασυνδέσουν με την αληθινή του φύση, να του θυμίσουν μέχρι να θυμηθεί πλήρως την αλήθεια από την οποία αποσυνδέθηκε προσωρινά.
Poeti Viandanti

Posted by at

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)