Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Παρασκευή 14 Απριλίου 2023


"Υπάρχουν τόσα θαύματα

 γύρω και μέσα μας, που περιμένουν

 να τ' αγαπήσουμε για να θαυματουργήσουν." 

 Λένα Παππά / Διάττοντες / εκδόσεις Ηρόδοτος

Στην καθημερινή μας ζωή, αν ρίξουμε ένα πετραδάκι πάνω σ' ένα τζάμι, δύο πράγματα μπορεί να συμβούν: ή δεν το πετάξαμε πολύ δυνατά, οπότε χτυπά ελαφρά στο τζάμι και αναπηδά, ή το ρίξαμε με μεγάλη δύναμη, οπότε το τζάμι σπάει σε κομμάτια. 

Στον υποατομικό κόσμο τώρα. Ας αντικαταστήσουμε την πέτρα με ένα σωματίδιο που ζει στο άτομο και το τζάμι με ένα εμπόδιο, ένα φράγμα, έναν "τοίχο" που δημιουργεί η παρουσία άλλων σωματιδίων.  που δεν επιτρέπει το πέρασμα, τη διέλευση του σωματιδίου. Η ενέργεια που έχει το σωματίδιο δεν επαρκεί για την υπέρβαση του εμποδίου. 

Τις περισσότερες φορές, η συμπεριφορά του σωματιδίου θυμίζει αυτήν της πέτρας. Αν  δεν πέφτει στον "τοίχο" με αρκετή ενέργεια, αναπηδά πάνω του και γυρίζει πίσω. Αν πέσει με μεγάλη ενέργεια υπερπηδά το εμπόδιο. Όλα αναμενόμενα.

Όμως... Ενίοτε, ο κόσμος του ατόμου, ο κβαντικός κόσμος, αρχίζει  τα τρελά του! Το σωματίδιο αρχίζει να δείχνει ακατανόητη, παράξενη συμπεριφορά. Περνάει τον φραγμό,  βρίσκεται στην άλλη πλευρά του, ενώ η ενέργεια που είχε όταν έπεσε πάνω στον ΄'τοίχο" δεν ήταν αρκετή, ήταν μικρότερη για ένα τέτοιο βήμα! Είναι σαν να πετάμε με πολύ μικρή δύναμη ένα πετραδάκι πάνω στο τζάμι, κι αυτό αντί να γυρίσει πίσω, βρίσκεται ξαφνικά, μαγικά, στην άλλη πλευρά του παραθύρου, αφήνοντας το τζάμι άθικτο! 

Τι παράξενο παιχνίδι! Οι φυσικοί το ονομάζουν "κβαντικό φαινόμενο σήραγγας".

Χωρίς αυτό το ακατανόητο, με μέτρο την ανθρώπινη λογική, κβαντικό φαινόμενο, χωρίς αυτό το για μας θαύμα, δεν θα υπήρχε ζωή. Κρίσιμες βιολογικές διεργασίες διεκπεραιώνονται μέσω του φαινομένου σήραγγας. Υπάρχουμε γιατί ο κβαντικός κόσμος χαρακτηρίζεται από αυτήν την τρέλα! Και από πολλές άλλες το ίδιο τρελές.

Η τρέλα αυτή είναι συνεχώς μπροστά μας. Δεν εξασφαλίζει το ζην αλλά και το ευ ζην! Η απόλαυση της ακρόασης μουσικής από το στερεοφωνικό συγκρότημα - χάρη στο κβαντικό φαινόμενος σήραγγας λειτουργούν πολλές μικροηλεκτρονικές εφαρμογές-  δεν θα ήταν δυνατή.

Η τρελή αυτή δυνατότητα ενός σωματιδίου να περνά ένα "τοίχο" χωρίς να έχει την απαιτούμενη ενέργεια οφείλεται σε μια ακόμη πιο τρελή δυνατότητα που δίνουν οι τράπεζες ενέργειες του μικρόκοσμου (Αρχή Αβεβαιότητας του Heisenberg) : Στον μικρόκοσμο έχεις τη δυνατότητα να δανειστείς από τη φύση ένα πόσο ενέργειας ΔΕ αρκεί να το γυρίσεις πίσω σε ένα καλά καθορισμένο χρονικό διάστημα Δt. Όσο πιο μεγάλο είναι το ποσό της ενέργειας ΔΕ που δανείζεσαι τόσο μικρότερο είναι είναι το χρονικό διάστημα Δt εντός του οποίου οι "κάτοικοι" του μικρόκοσμου είναι υποχρεωμένοι να το γυρίσουν πίσω.

Πως περνάει λοιπόν το σωματίδιο τον "τοίχο";  Δανείζεται το ποσό ενέργειας ΔΕ που του λείπει για να συμπληρώσει την ενέργεια που του λείπει για να περάσει τον "τοίχο", τον περνάει γρήγορα, έτσι ώστε μέσα στον προβλεπόμενο χρόνο Δt να επιστρέψει στη φύση το δάνειο ενέργειας ΔΕ!

Υπάρχουμε χάρη σε έναν από τους απερινόητο,

 αόρατο, 

ακατάληπτο κβαντικό νόμο!

που υπάρχει σε έναν απερινόητο,

αόρατο,

ακατάληπτο κβαντικό κόσμο!

Και οι νόμοι αυτοί είναι παγκόσμιοι, απόλυτοι, δεν εξαρτώνται από ποιος τους μελετά, αιώνιοι, παντοδύναμοι, τίποτα στο Σύμπαν δεν ξεφεύγει από την επιρροή τους. Είναι πάνσοφοι, τα υλικά αντικείμενα μέσα στο Σύμπαν δεν χρειάζεται να τους "ενημερώνουν" για την εκάστοτε κατάστασή τους προκειμένου οι νόμοι να ασκήσουν σ' αυτά την επιρροή τους, οι νόμοι "γνωρίζουν εκ των προτέρων". Οι ιδιότητες αυτές θυμίζουν περιέργως τις ιδιότητες που αποδίδονται στον Θεό [Trinh Xuan Thuan Χάος και Αρμονία, Εκδοτικός Οίκος Τραυλός]. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου