Μέσα στη ζωή ποτέ μη ζητάς να βρεις ποιος είναι ο δικαστής. . .

Πέντε σκύλοι πεινασμένοι
μια ζωή βασανισμένοι
μέσα σε βρισιές και γιούχα
βάλανε καινούρια ρούχα
και με γιορτινή φορεσιά
βγήκανε να πάνε βόλτα
στου παράδεισου την πόρτα
πίσω από την παλιά εκκλησιά

Μέσα στη ζωή

ποτέ μη ζητάς να βρεις

ποιος είναι ο δικαστής

να περπατάς
και πάντα να κοιτάς
πού θα πας να κρυφτείς

Μες στην ερημιά τού κόσμου
ένα χέρι γράφει εντός μου:

«Κάπου υπάρχει θεός»

Πέντε πεινασμένοι σκύλοι
στου παράδεισου την πύλη
περίμεναν απ' τους πρώτους
για να στήσουν το χορό τους
μα προτού η αυγή χαράξει
στου ουρανού την άγια τάξη
χωροφύλακες αγγέλοι
τους κρέμασαν στο τσιγκέλι

 

Μέσα στη ζωή

ποτέ μη ζητάς να βρεις

ποιος είναι ο δικαστής

να περπατάς
και πάντα να κοιτάς
πού θα πας να κρυφτείς

Φίλοι σκύλοι μην κλαίτε

μες στη συμφορά να λέτε:

«Κάπου υπάρχει θεός»

ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ

Η ζωή μου διαγραφόταν ήσυχη μάλλον

και χωρίς απρόοπτα,

αν κάποια νύχτα,

μ’ ένα κομμάτι κιμωλίας που βρήκα,

δε ζωγράφιζα αστόχαστα ένα παράθυρο πάνω στον τοίχο.

Απ’ αυτό το παράθυρο ήρθε ο πυροβολισμός.

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ. . .

“Στις 27 Αυγούστου 1922 ο τουρκικός στρατός μπαίνει στη Σμύρνη.

Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι προσπαθώντας να μπουν στα πλοία και να

φύγουν για την Ελλάδα…”

Mαρία Ρεπούση, Ιστορία ΣΤ’ δημοτικού. Στα νεότερα και σύγχρονα χρόνια, Αθήνα, εκδ. ΟΕΔΒ, 2006, σελ. 100.

 

 

Πράγματι, τέλειωνε το καλοκαίρι και συνωστιζόντουσαν στα πλοία

για τα νησιώτικα θέρετρα της Μυκόνου, της Ρόδου...

Όπως κάποιο άλλο καλοκαίρι Κύπριοι

συνωστιζόντουσαν στα πλοία και από τη βιασύνη πήραν λάθος πλοίο.

Και από τότε αγνοούνται!
 

“Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.

Στο μυαλό είναι ο Στόχος,

το νου σου ε;”

                                                            Κατερίνα Γώγου

 

Υπάρχει διαφορά μεταξύ

ΑΠΟΛΟΓΗΤΗ ΚΑΙ ΤΙΜΗΤΗ!

Που το ορνιθοτροπείο προσπαθεί να μηδενίσει.

Και τα έχει καταφέρει.

Γιατί βολεύει αυτούς που απολογητές

μεταμφιέζονται σε τιμητές.

 

Το τέλειο έγκλημα.

Καμιά φορά μαζεύεται κόσμος κάπου,

όλοι κοιτάζουν στο ίδιο σημείο,

αλλά δεν βλέπουν τίποτα.

Γιατί πάντοτε γίνεται ένα έγκλημα

εκεί που δεν συμβαίνει τίποτα.

Γενέθλια

"Εορτάστηκαν πάλι προχτές τα γενέθλια

του ανυπόφορου  κάθε έξι μέρες Κυριακή.

Φάρος ανευρέθη, το νόημά του απωλέσθη

μετά των υφάλων.

Έγινε δεκτή η παραίτησή σου.

Κρίμα.

Είχες πολλά ακόμη να χάσεις"

Κ-Δ

Παίζουμε οικολογικά. . .

Το πρόβλημα είναι και οικολογικό.

Προσπαθούν να ρυπάνουν και τις καρδιές μας.

illu

Στο Ιόνιο...

Τώρα θα κοιτάζεις μια

καλοκαιρινή θάλασσα. . .  

Θα χορεύουν φύκια

κάτω από το τζάμι του νερού.

Τα ρηχά, έχουν κι αυτά

τα βάσανά τους και τα γλέντια τους.

Η τερατώδης του πελάγους δυνατότητα,

η κίνηση του πλάτους,

θα φθάνει στα πόδια αφρός,

ψευτοεραστής στα πρώτα βότσαλα.

Θα τους σκάει ένα φιλί και θα ξεμεθάει.

Η ακτή δεν θα σε ξέρει.

Σώζεσαι λοιπόν από συσχετίσεις.

Έτσι μπορείς να σταθείς

στο ύψος μιας ρεμβαστικής ουδετερότητας

για ν΄απολαύσεις ανενόχλητα

αυτό το κάθαρμα τη δύση.

Όταν θα σου έχουν πει ό,τι είχαν να σου πουν

οι αναδιπλώσεις των κυμάτων,

θα επιστρέψεις. . .

Η σκέψη, μετά από τόση θάλασσα,

θα βάλει το δέρμα της προσαρμογής. . .

Εκεί που οι καλαμιές σπέρνουν ψιθύρους, θα είναι ψιθυριστή.

'Οπου κυλάει ρυάκι, θα είναι ρέουσα.

Όπου δαγκώνει η πέτρα, θα είναι πέτρινη. 

Θα σε προκαλέσει η θάλασσα στον αποχαιρετισμό...

Μίλα.

Μη πεις όμως  βάρκα,

βουλιάζει αν την παραφορτώσεις με προθέσεις. . .

Μη πεις όμως  βάρκα...

Δαπανηρή ιδέα η ζωή.

Ναυλώνεις έναν κόσμο

για να κάνεις το γύρο μιας βάρκας. . .

Πες μια λέξη.

Δεν σπάει η σιωπή με μια λέξη.

Πες "πέτρα",

που είναι άσπαστη λέξη.

Πες μια λέξη.

Έτσι, ίσα ίσα,

για να βάλεις ένα τίτλο

σ' αυτή τη βόλτα σου την παραθαλάσσια. . .

- Απλώνεται τόση φθινοπωρινή "θάλασσα" μπροστά...

Μια "θάλασσα" που θέλει να διαφεντεύει τη ζωή

αγνοώντας ότι υπάρχουν χρήστες ζωής. . .

Οι απορίεςτου αφελή. . .

Γιατί πουλήθηκε  33.600.000 $ ο πίνακας του

 ΛΟΥΣΙΑΝ ΦΡΟΙΝΤ

που  απεικονίζει μια "γυμνή παχουλή δημόσια υπάλληλο"

να κοιμάται;

Κρίμα που δεν ζει ο παππούς του ΛΟΥΣΙΑΝ  

ΖΙΓΚΜΟΥΝΤ ΦΡΟΙΝΤ.

για να ερμηνεύσει το βίτσιο του αγοραστή!

Θα έδινε κάποια εξήγηση:

''Του άρεσαν του αγοραστή οι πειρασμοί

που ήταν δυνατότεροι από αυτόν"

" Ο άνθρωπος πεθαίνει με δόσεις.

Πρώτα πεθαίνουν οι επιθυμίες του."

Ο CHIP- ΤΣΙΡΙΖΑ

εξετάζει τον πίνακα τρισδιάστατα.

Υποψιάζεται ότι πόζαρε ο Αντιπρόεδρος  Πάγκαλος.  

 

Οι διαδόσεις οτι τον αγόρασε η ΑΔΕΔΥ για να ξέρουμε

ότι κάποτε υπήρχαν στη ΔΑΝΕΙΑ του νότου δημόσιοι

υπάλληλοι ελέγχονται!

Δηλαδή αυτό το γυμνό πόσο κάνει;

ΚΑΛΟ ΚΑΦΕ!

Μη σας πτοεί ο ΤΑΠΙταλισμός.

Από το 1974 χτίζαμε τον σοσιαλισμό

και ένα πρωί ξυπνήσαμε μαζί του.

ΤΥΦΛΟΙ...

To 2% των κατοίκων της Ζακύνθου είναι τυφλοί,

σύμφωνα με την επίσημη απογραφή.

Μερικοί από τους τυφλούς οδηγούσαν 4χ4.

Κάποιοι «σοβαροί»   είδαν σκάνδαλο!

Που να ξέρουν οι άσχετοι ότι ο έρωτας είναι τυφλός!

Που να ξέρουν οι άσχετοι ότι υπάρχουν και τυφλοί από έρωτα

που τιμούν ότι είναι απόγονοι του Διόνυσου!

Δεν έκανε εντύπωση στους άσχετους που

το 90% των βουλευτών είναι τυφλοί και δεν είδαν

κανένα σκάνδαλο.

Δεν έκανε εντύπωση στους άσχετους που

το 90% από εμάς είναι τυφλοί και δεν βλέπουμε τι κάνουνε

και τους ξαναψηφίζουμε!

Ζήτω οι "τυφλοί" της  Ζακύνθου!

Zήτω ο ΚΑΠΗταλισμός!

Τι απαταιώνες είμαστε...

"Τι απαταιώνες είμαστε...

Υποκρινόμαστε πως ζούμε για την ομορφιά.

Και όμως, δεν επιδιώκουμε να δούμε

ποτέ την χαραυγή"

"Κι αν κουραστούν απ΄το τοπίο

κι αν κουραστούν από την κάμαρα

πως να αποδράσουν τα παράθυρα..."

Το φιλί...

"Το φιλί είναι ένα όμορφο κόλπο,

το σχεδίασε η φύση,

για να σταματούν οι λέξεις

όταν τα λόγια είναι περιττά"

Ινγκριντ Μπεργκμαν

ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

  ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Έφερνα γύρους μεσ’ στον ουρανό και φώναζα

Με κίνδυνο ν’ αγγίξω μια ευτυχία

Σήκωσα πέτρα και σημάδεψα μακριά

Μιλημένη από τον ήλιο η μοίρα

Έκανε πως δεν έβλεπε

Και το πουλί του κοριτσιού πηρ’ ένα ψίχουλο θαλάσ-

σης και αναλήφτη.

Οδυσσέας Ελύτης

ά, ζωή -

είναι αργά

που να πάμε;

. . . ώσπου

ένα μικρό τυχαίο άστρο μου ΄παιρνε και το τελευταίο

επιχείρημα πως δεν είναι ωραίος ο κόσμος!

Τόσα άστρα

                                         κι εγώ λιμοκτονώ.

                

Τάσος Λειβαδίτης