Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Παρασκευή 10 Ιουλίου 2015

Τραγωδία!






Το είχε πει, το είχε πει!

 Στο Ευρωκοινοβούλιο!
"Η τραγωδία της Αντιγόνης αποδεικνύει ότι

υπάρχουν στιγμές που υπέρτατος νόμος

είναι τι δίκιο των ανθρώπων."



Το είχε πει, το είχε πει!

Η Αντιγόνη βρέθηκε σε δίλημμα

όταν ήθελε να θάψει τον αδελφό της!
To είχε πει! Το είχε πει!

 Εξασφαλίσαμε ότι δεν θα μένουμε άταφοι!
(Υ.Γ: Έχει πει τέτοια κοτσάνα ο Σοφοκλής;

 Έχει γράψει περί δικαίου των ανθρώπων;)

Αχ, γιατί να πει κάτι μακάβριο και όχι κάτι ερωτικό;
To είχε πει! Το είχε πει!

 Θα κάνουμε στροφή 360 μοίρες!






Posted by at

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)