Pablo Neruda

Με την ποίησή του ύμνησε ότι λάτρεψε,

τις γυναίκες και τις πατάτες!

Ποτέ δεν έμεινε χωρίς κάτι να λατρεύει.

Ωδή στις τηγανητές πατάτες 

 Τσιτσιρίζει το λάδι ζεσταίνοντας τη χαρά του κόσμου·

 οι τηγανητές πατάτες μπαίνουν στο τηγάνι

 σαν χιονισμένα φτερά πρωινού κύκνου 

και βγαίνουν χρυσωμένες από το τσιτσιριστό κεχριμπάρι της ελιάς.

 Το σκόρδο τούς προσθέτει το γήινο άρωμά του το πιπέρι,

 σκόνη που πέρασε από τους υφάλους, 

και ντυμένες ξανά με φιλντισένιο κοστούμι, 

γεμίζουν το πιάτο με την επανάληψη της αφθονίας τους

 και τη γήινη γευστική τους απλότητα.

 Pablo Neruda, μετάφραση  Ρήγα Καππάτου