«Μετά
 από έναν χαμένο πόλεμο, 

πρέπει
 να γράφονται κωμωδίες»

έλεγε ο Νοβάλις στον καιρό του.

«Ο πόλεμος κατά της βλακείας τελείωσε.

Χάσαμε»

Arkas

Ο Αρτέμης Σώρρας δεν είναι ένα πρόσωπο, αλλά η αλληγορική λερναιοειδής προσωποποίηση μίας διαχρονικής συνιστώσας  της ελληνικής ιδεολογίας, μεταβάλλεται ποσοτικά από καιρό σε καιρό, διατηρώντας πάντα τα ποιοτικά της στοιχεία. Διαμορφώνει "νοοτροπία" που εισβάλει  σε όλους τους πολιτικούς - "ιδεολογικούς" χώρους δίνοντας, έτσι,  δυνατότητα συναντίληψης - συνεργασιών  στη βάση  αυτής της κοινής νοοτροπίας, παραμερίζοντας τις διαφορές ακόμη και τελείως διαφορετικών ιδεολογιών. Το αποτέλεσμα είναι να κυβερνά η νοοτροπία και όχι η ιδεολογία. 

"Ο Αρτέμης Σώρρας δεν είναι ένα πρόσωπο αλλά ένα σύστημα σημείων της ελληνικής ιδεολογίας. Προέρχεται μάλλον από την εξής μία φράση: δεν χρωστάω τίποτα και σε κανέναν και όλα όσα γίνονται εις βάρος μου, γίνονται γιατί Κάποιοι θέλουν την καταστροφή μου, τον αφανισμό μου ως ιδιαίτερου πολιτισμού και κυττάρου σοφίας και γνώσης. Δεν πρόκειται επομένως για κάτι γραφικό αλλά ούτε για κάτι κωμικό- και κάνουν νομίζω μεγάλο λάθος όσοι προσεγγίζουν όλα αυτά τα φαινόμενα με "αισθητικούς όρους" (η παλιά, καλή ιδέα του κιτς ως κακογουστιάς, το ανώδυνο κάζο αλά δεκαετία του ΄80). Γιατί ο Σώρρας είναι ένας τρόπος κατανόησης του κόσμου, άρα κάτι σοβαρό, όσο τρελά κι αν μας φαίνονται τα όσα λέει. Υπάρχει γύρω μας, είμαστε συγκάτοικοι. Συνενώνει την ιδέα του κρυμμένου, αμύθητου πλούτου και την ιδέα του μοιράσματος ή αλλιώς του γενικού ξεχρεώματος με λίγες κινήσεις. Με άλλα λόγια, ένας "σοσιαλισμός" στηριγμένος σε τερατώδη πράγματα που εκλαμβάνονται ως σοβαρά μυστικά της κρίσης. Πολύ γνώριμο πράγμα και καθόλου δεν αποκλείω να είναι μελλοντικά στη βουλή και να ασκείται στη γαλαξιακή πολιτική οικονομία. Ως ρυθμιστής μεταφυσικών πολιτευμάτων και μυθικών πακτωλών."

Νικόλας Σεβαστάκης