"Κατ΄επανάληψη λες, μ΄ έπιασες να γράφω
συνδιάζω αντί συνδυάζω που σημαίνει
συν-δύο...βάζω το ένα δίπλα στο άλλο
τα δυό μαζί ενώνω....
(το ζω το αφήνουμε έξω γιά μετά...αν πετύχει ο συνδιασμός)

Απ΄τη σκοπιά του καθ΄ ενός η ορθογραφία...

Πάρε γιά παράδειγμα τι κινητά
που γράφεται το ψέμα...
όταν εσύ το εξακοντίζεις προς τον άλλον
σωστά το γράφεις μέσα σου....θαρραλέα
Όμως όταν εσύ το δέχεσαι κατάστηθα
τότε το γράφεις ψ-αίμα...

Ρωτάς από που ως που...
γράφω τη συμπόνοια με όμικρον γιώτα.
Ποιός ξέρει θα με παρέσυρε η άπνοια
ο ανοίκειος...το ποίημα...η οίηση
το κοιμητήριο...η οικουμένη...το οικτρόν
και η αοιδός επιθυμία...

απ΄ την αρχή να ξαναγραφόταν ο κόσμος...."

Κική Δημουλά