Μεγάλο Σάββατο, α  

"Περαστική από τη χθεσινή αϋπνία μου

 λίγο, για μια στιγμή, μου χαμογέλασε

 η θεούλα με τη μωβ κορδέλα

 που από παιδάκι μου κυκλοφοράει τα μυστικά

 Ύστερα χάθηκε πλέοντας δεξιά 

να πάει ν’ αδειάσει τον κουβά με τ’ απορρίματά μου

 - της ψυχής αποτσίγαρα κι αποποιηματάκια - 

εκεί που βράζει ακόμη όλο παλιά νεότητα 

και αγέρωχο το πέλαγος."


Μεγάλο Σάββατο, β 

 "Πάλι μες στην κοιλιά της θάλασσας το μαύρο 

εκείνο σύννεφο που ανεβάζει κάπνες 

όπως φωνές επάνω από ναυάγιο


 Χαμένοι αυτοί που πιάνονται από τ’ Άπιαστα

 Όπως εγώ προχθές του Αγίου Γεωργίου ανήμερα

 που πήα να παραβγώ μ’ αλόγατα όρθια

 και θωρακοφόρους 

και μου χύθηκε όλη, όξω απ’ τη γης, η ερωτοπαθής

 ψυχή μου." 

Οδυσσέας Ελύτης


Μέγα Σάβαττο

"Μέμνησο!

 Όλα στερέψαν σιγά σιγά.

 Τα περιστέρια πετούν αργά

 σε λίμνες άνυδρες βάλτους υγρούς 

σε διψασμένους κήπους κι αγρούς.

 Μέμνησο των παιδίων α σοι έδωκεν ο Θεός.

 Πίσω απ' τους λόφους τους χαμηλούς 

με τους προφήτες και τους τρελλούς

 στέκουν παράμερα τρία παιδιά

 σαν γλαροπούλια στην αμμουδιά.

 Τα ρήματα α λελάληκας ημίν πνεύμα εστιν και ζωή εστιν. 

Μες των καιρών την ανημποριά 

Διώξε το γρέγο και το βοριά 

Και ξαναγύρισε ήλιε στη γη

 Με του θριάμβου σου την κραυγή.

 Ότι συ ει η αλήθεια και η ζωή και η ανάστασις.

 Ο ων και ο ην και ο ερχόμενος."

 Νίκος Γκάτσος


Μεγάλο Σάβαττο 

«Εὐχὲς κροτίδες καὶ φιλήματα ἀνταλλάσσουν

 οἱ ἅγιες μέρες μεταξύ τους

 κι ἐγὼ χτυπῶ τὴν πόρτα σου 

ὄχι γιὰ νὰ εἰσέλθω μολονότι 

κατάλληλο εἶναι τὸ σῶμα ποὺ φορῶ

 μὲ προϋπηρεσία ἔντιμη μακρὰ

 ἔξωθεν τοῦ Νυμφῶνος.

 Βγὲς ἄφοβα. 

Ὄχι ἀνταπόκριση ἀπόκριση ζητῶ 

τὸ φίλημα ἐκεῖνο ποὺ ἔριξες

 ἀπὸ τὸ ὕψος εὐγενέστατης εὐχῆς

 Καλὴ Ἀνάσταση

 καὶ σφάχτηκε ὁ λαιμὸς μὲ τὸ γιακὰ μου

 ἦταν ἀπὸ τὰ κέρματα ποὺ ρίχνουμε

 στὸ δίσκο τοῦ ἐθίμου;

 ἦταν στὸ τίμιο ξύλο μου αγκίδα

 περιγελαστική; 

ἦταν μιὰ γενναιόδωρη ἔμπνευση

 πτωχῆς ἀδιαφορίας; 

Σὲ ρωτῶ γιατὶ δὲν εἶδα ταμπελίτσα 

δὲν εἶδα νὰ αναγράφεται 

τὸ μέγεθος καὶ ἡ σύνθεση τῆς θέρμης

 οὔτε καὶ εἶδα τυπωμένη τὴ μάρκα τῶν χειλιῶν σου πουθενά.

 Ἀνώνυμο τελείως

 λαθραῖο δηλαδὴ τὸ πῶς νὰ αισθανθώ.» 

Κική Δημουλά

"Κοίτα 

χαμογελάει το ανεξάντλητο

 μπροστά στα σταυρωμένα χέρια. 

Λύσε τα χέρια."

 Γιάννης Ρίτσος