- Καλή Χρονιά!

- Να την κάνεις!

- "Αν μπορούσα

 να σου δώσω ένα πράγμα στη ζωή,

 θα ήθελα να σου δώσω 

την ικανότητα να δεις τον εαυτό σου μέσα από τα μάτια μου.

 Μόνο τότε θα καταλάβαινες 

πόσο ξεχωριστός είσαι για μένα." 

Frida Kahlo

</div>

Αν με πίστευες λιγάκι...

Γλυκερία Βασδέκη

"Πιστεύεις σ’ εμένα;

 - Πιστεύω σ’ εσένα.

 - Κι αν όλοι στραφούν εναντίον μου; 

- Μα ναι, όποια κι αν είσαι, πιστεύω σ’ εσένα. 

- Κι αν οι πράξεις μου θα με εξευτελίζουν; 

- Μα, αφού πιστεύω σ’ εσένα.

 Στον ουρανό πετάει, πετάει μια πεταλούδα 

 στροβιλίζεται ευτυχισμένη. 

Στην ακρογιαλιά, σκυθρωπά, γκρίζα κι ήρεμα

 ένα μπεκατσόνι σκύβει στην άμμο." 

Γιλένα Γκουρό

(Από τον τοίχο του Δημήτρη Τριανταφυλλιδη)

-Καλή Χρονιά!

- Να την κάνεις!

"Ο πατέρας δεν πίνει στους ουρανούς

Χθες είδα πάλι στον ύπνο μου τον πατέρα.

 Καθόμασταν οι δυο μας σ’ ένα τραπέζι με καρό τραπεζομάντιλο.

 Κάποιος μας έφερε δυο ποτηράκια και κρασί. 

– Είσαι καλά; Του λέω. 

- Καλά, καλά, και μου ‘πιασε το χέρι.

 – Άντε, στην υγειά σου, είπε. 

Σήκωσε το ποτήρι, τσούγκρισε και το άφησε πάνω στο τραπέζι.

 – Δεν πίνεις; Ρώτησα.

 – Εσύ να πιεις, απάντησε. Εγώ δε θέλω να ξεχάσω..."

Γιάννης Βαρβέρης

"- Κι ένα τελευταίο μήνυμα:

Ο χρόνος είναι χασάπικο

τι να κάνουμε;"

Νίκος Καρούζος

Απολογισμοί:

Υπάρχει κάτι χειρότερο 

από το να είσαι τυφλός.

Να βλέπεις πράγματα 

που δεν υπάρχουν.

Απολογισμοί:

"Ποιος είναι αρκετά αόρατος

για να σε δει..."

Paul Celan

Απολογισμοί:

"Με τα χρόνια,

 έμαθα να παραιτούμαι απ' το να είμαι ο Μπόρχες." 

Χόρχε Λουίς Μπόρχες / Η αναφορά του Μπρόντι

"Σειρά σου τώρα,

χωρίς φώτα, 

χωρίς σκηνικά και θεατές,

να παίξεις τον εαυτόν σου."

Γιάννης Ρίτσος

"Κ’ οι επιθυμίες αυτό ‘ναι: 

σιγαλή ομιλία της αιωνιότητας με καθημερινές ώρες."

 Ράινερ Μαρία Ρίλκε

"Σε ποιο παράθυρο κάθισα 

κοιτάζοντας το χρόνο το θαμμένο; 

Ή αυτό που βλέπω από μακριά

 είναι αυτό που δεν έχω ζήσει ακόμα;"

 Pablo Neruda

...ποιὀς διεύθυνε τὰ ἰδεώδη μάτια τῆς νυχτός, 

ν᾽ ἀνεύρει τί στερούμεθα,

 κι' ἀνεῦρε ὅ,τι ἐλπίζαμε... 

Τ. Κ. Παπατσώνης / Σταυροδρόμι

Προσωπικοί Απολογισμοί:

Το πρόσωπο της Χρονιάς μου!

Κατερίνα Στεφανίδη.

Mε απάλλαξε από τις ενοχές

όταν τα μπερδεύω και φοράω  κάλτσες

διαφορετικού χρώματος.  

"Μη μου στερείς αυτό που δεν μπορείς να μου δώσεις." 

Διογένης

Ευχές

που δεν θα καταλήξουν

Ευχθές.

...τα τραγούδια λένε την αλήθεια,

αλλά τα τραγούδια των σκιών μας...

"Το ανέβαλες.

 Κακοκαιρία μεγάλη, 

πέσανε χιόνια 

κλείσανε οι δρόμοι, πάγοι, 

μεγάλη ολισθηρότης. 

Καλά έκανες.

 Εάν δεν είναι ολισθηρή η επιθυμία προς τι να έρθει;"

Κική Δημουλά

Έτσι είναι...

"Όλα είναι θέμα προοπτικής.

 Η βύθιση του Τιτανικού ήταν ένα μικρό θαύμα

 για τους ζωντανούς αστακούς στην κουζίνα του πλοίου."

Ευλογητός

Ποιος αλχημιστής!

Οι γιορτές κάνουν μαγικά! 

Εξαφανίζουν τα Ευρώ από το πορτοφόλι.

Μετατρέπουν 

τους γλυκούς Κουραμπιέδες

 και

 τα γλυκά Μελομακάρονα 

όχι

σε γλυκές Δίπλες

αλλά

σε Δίπλες της κοιλιάς. 

Που φτάσαμε, τι γίνεται!

Ας ευχηθούμε με την νέα χρονιά,

να αρχίσουμε επί τέλους να σεβόμαστε,

ως Ευρωπαίοι και Ευρωπαίες,

 τους κανόνες,

να γίνουμε νομοταγείς.

"Αν θέλεις ένα ευτυχισμένο τέλος...

Αυτό εξαρτάται βέβαια...

Από το πότε θα σταματήσεις την ιστορία..."

Orson Welles

"Ρόλοι εκθρονισμένοι.

Στην εκκλησία του Περιβλέπτου

το Πολυχρόνιο του Τότε. 

Αυτοκράτορες ίσκιοι.

Έκανα πως δεν είδα Παλαιολόγους

κι ούτε ταράχτηκα

που τον δικό σου θρόνο καλόβλεπε μια αράχνη.

Κι άναψα ένα κερί στους Άγιους Λόγους

κάθε Πτώσης." 

Κική Δημουλά / Απόσπασμα από το Χρονικό Καρπών και Ακάρπων

 "Σαν άνθρωποι είστε που φτάνουν στην ακρογιαλιά

 Απέναντι θέλουν να περάσουν κι έχουν μονάχα ένα κουτάλι 

Τη θάλασσα ν' αδειάσουν."

Μπέρτολτ Μπρεχτ /  Ποιήματα Σύγχρονη Εποχή 

«Μέσα σε λίγες εβδομάδες, απόμακρα γεγονότα μεταβάλλουν το φίλο σε εχθρό, τον εχθρό σε σύμμαχο, τη νίκη σε ήττα. Καμιά οικονομική πρόβλεψη δεν είναι εφικτή. Και οι πιο ειδικοί πέφτουν έξω· το παράδοξο κυριαρχεί. Δεν υπάρχει φρόνηση, σοφία ή ιδιοφυΐα που να μην αστοχεί μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα απέναντι σε αυτή την περιπλοκότητα, γιατί δεν υπάρχει πλέον διάρκεια, συνέχεια ή αιτιότητα που να μπορεί να αναγνωριστεί σε αυτό το σύμπαν των συνεχώς αυξανόμενων σχέσεων και επαφών. Η φρόνηση, η σοφία, η ιδιοφυΐα αναγνωρίζονται μόνο χάρη σε μιαν ορισμένη ακολουθία ευτυχών συμπτώσεων· άπαξ και κυριαρχούν το απρόβλεπτο και η αταξία, το σοφό ή εμπνευσμένο παιχνίδι δεν μπορεί να ξεχωρίσει από ένα παιχνίδι της τύχης. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, πάνε χαμένα και τα πιο ωραία χαρίσματα (…)»

Paul Valery /  Πνεύμα και Πολιτική / Ροές 

"Τα λόγια της χρονιάς που πέρασε 

ανήκουν σε γλώσσα περσινή. 

Οι λέξεις της νέας χρονιάς προσμένουν μιαν άλλη φωνή." 

Thomas Stearns Eliot

...προσδοκίες...

"Το Νερό, μαθαίνεται απ’ τη δίψα.

 Η Στεριά, απ’ το αρμένισμα στα Πέλαγα. 

Η  Έκσταση, απ’ την οδύνη

 Η Ειρήνη, απ’ των πολέμων της το χρονικό

 Η Αγάπη, απ’ του τάφου το ανάγλυφο..."

 Emily Dikinson

Χ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Σ Μ Ο Σ

 του Έζρα Πάουντ

 Ω γενιά της απόλυτης αυταρέσκειας 

 και της απόλυτης αμηχανίας, 

 έχω δει ψαράδες στον ήλιο να τρων να πίνουν,

 τους έχω δει μαζί με τις ατημέλητες οικογένειες τους, 

 έχω δει τα ορθάνοιχτα χαμόγελά τους 

 κι έχω ακούσει και τα άξεστα γέλια τους. 

 Και είμαι από σένα πιο χαρούμενος 

 κι εκείνοι ήταν πιο χαρούμενοι από μένα.

 Και τα ψάρια στη λίμνη κολυμπούν

 και δεν είναι καν ντυμένα.

«Μου λύπεις» είπε

κι ο τόνος της φωνής

δεν άφηνε κανένα περιθώριο

απαιτούσε μια νέα ορθογραφία.

Μύρων Ξένος / Η τρίτη στιγμή

"Στο μεταξύ, 

μας σκοτώνουν με μικρές δόσεις, 

πολύ ταχτικά, πολύ σιωπηλά, πολύ σοφά. 

Κάθε μέρα γυρίζουμε στο σπίτι μας 

για να θάψουμε ένα νεκρό:

 μια σκέψη, ένα αίσθημα. 

Σε λίγο δε θα χουμε τίποτε άλλο να κάνουμε 

παρά να κοιτάζουμε πως να βρούμε το ταΐνι μας,

 σαν τα σκυλιά και σαν τις γάτες, 

με μόνη τη διαφορά, το χειρότερο, 

πως θα κουβαλούμε μαζί μας 

τα υπολείμματα των ανθρώπων που ήμασταν."

 Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ / Μέρες, Γ΄

"Μίλα. 

Πες κάτι, οτιδήποτε.

 Μόνο μη στέκεις σαν ατσάλινη απουσία.

 Διάλεξε έστω κάποια λέξη, 

που να σε δένει πιο σφιχτά με την αοριστία.

 Πες:

 «άδικα», 

«δέντρο»,

γυμνό». 

Πες:

 «θα δούμε», 

«αστάθμητο», 

«βάρος».

Υπάρχουν τόσες λέξεις που ονειρεύονται

 μια σύντομη, άδετη, ζωή με τη φωνή σου.

 Μίλα.

χουμε τόση θάλασσα μπροστά μας.

Εκεί που τελειώνουμε εμείς

 αρχίζει η θάλασσα. 

Πες κάτι. 

Πες «κύμα», που δεν στέκεται.

 Πες «βάρκα», που βουλιάζει

αν την παραφορτώσεις με προθέσεις. 

Πες «στιγμή», 

που φωνάζει βοήθεια ότι πνίγεται, 

μην τη σώζεις,

 πες

 «δεν άκουσα».

 Μίλα.

 Οι λέξεις έχουν έχθρες μεταξύ τους,

 έχουν τους ανταγωνισμούς: 

αν κάποια απ’ αυτές σε αιχμαλωτίσει, 

σ’ ελευθερώνει άλλη. 

Τράβα μία λέξη απ’ τη νύχτα στην τύχη. 

Ολόκληρη νύχτα στην τύχη 

Μη λες «ολόκληρη», 

πες «ελάχιστη», 

που σ’ αφήνει να φύγεις.

 Ελάχιστη 

αίσθηση, 

λύπη 

ολόκληρη

 δική μου.

Ολόκληρη νύχτα. 

 Μίλα.

Πες «αστέρι», που σβήνει. 

Δεν λιγοστεύει η σιωπή με μια λέξη.

Πες «πέτρα», 

που είναι άσπαστη λέξη.

 Έτσι, ίσα ίσα,

να βάλω έναν τίτλο 

σ’ αυτή τη βόλτα την παραθαλάσσια."

Κική Δημουλά / Η περιφραστική πέτρα

"Όσα δεν ζήσαμε αυτά μας ανήκουν" 

Τάσος Λειβαδίτης