Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2020



Ευγνωμονώ τις ελλείψεις μου

 ό,τι μου λείπει με προστατεύει από κείνο που θα χάσω

 όλες οι ικανότητές μου 

που ξεράθηκαν στο αφρόντιστο χωράφι της ζωής 

με προφυλάσσουν από κινήσεις στο κενό

 άχρηστες, ανούσιες.

 Ό,τι μου λείπει με διδάσκει

 ό,τι μου ’χει απομείνει μ’ αποπροσανατολίζει 

γιατί μου προβάλλει εικόνες απ’ το παρελθόν 

σαν να ’ταν υποσχέσεις για το μέλλον.

 Δεν μπορώ, δεν τολμώ 

ούτ’ έναν άγγελο περαστικό να φανταστώ 

γιατί εγώ σ’ άλλον πλανήτη, χωρίς αγγέλους κατεβαίνω. 

Η αγάπη, από λαχτάρα που ήταν έγινε φίλη καλή 

μαζί γευόμαστε τη μελαγχολία του Χρόνου. 

Στέρησέ με - παρακαλώ το Άγνωστο - 

στέρησέ με κι άλλο για να επιζήσω.

Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ / Η ευλογία της έλλειψης


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου