Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2020



"Το να είσαι σαν τον καθένα

είναι το ίδιο

σαν να είσαι κανένας"

Rod Sterling

*

Αν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. 

Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω - 

που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) 

που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ' εγώ εκεί

 απ' τες πολλές μονάδες μια. Μες στ' ολικό ποσό 

δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ' αρκεί.

Κωνσταντίνος Καβάφης / Πρόσθεσις

*

"Όπου δεν είσαι τίποτα,

 μείνε με τον εαυτό σου,

 και είσαι τα πάντα."

 Antonio Porchia


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου