Ο ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ, Ο ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ, Η ΦΥΣΙΚΗ!

ΦΥΣΙΚΗ: ΕΙΣΑΣΤΕ ΑΦΥΣΙΚΟΙ!

Οι δομικοί λίθοι (άτομα, ιόντα, μόρια) από τους οποίους δομούνται τα κρυσταλλικά στερεά δεν είναι τοποθετημένοι τυχαία, άναρχα στο χώρο. Η κατανομή τους στις τρεις διαστάσεις του χώρου γίνεται με όρους κανονικότητας, περιοδικότητας, συμμετρίας. Έτσι,  εξασφαλίζονται οι ιδιότητες που τα κάνει να είναι όμορφα! 

Πως οικοδομεί η φύση ένα στερεό; Με το παρακάτω εφυές τέχνασμα. Σχηματίζει από τους δομικούς λίθους που έχει στα χέρια της μια "στοιχειώδη δομική κυψελίδα", ένα "τούβλο" δηλαδή. Κολάει στη συνέχεια τέτοια "τούβλα", το ένα δίπλα στο άλλο, στις τρεις διαστάσεις του χώρου. Έτσι, η φύση δημιουργεί όμορφα, στερεά κρυσταλλικά σώματα.

Για παράδειγμα για το σχηματισμό του χλωριούχου νατρίου, του  αλατιού, η φύση από τους δομικούς λίθους που έχει, από το θετικό ιόν νατρίου και το αρνητικό ιόν χλωρίου, σχηματίζει μια στοιχειώδη κυψελίδα, ένα "τούβλο". Το "τούβλο" αυτό έχει το σχήμα κύβου, στις 8 κορυφές του οποίου βρίσκονται εναλλάξ 4 ιόντα χλωρίου και 4 ιόντα νατρίου. Σε ένα κύβο όλες οι ακμές του είναι ίσες και τέμνονται κάθετα.  Τέτοιες στοιχειώδεις κυψελίδες (τέτοια "τούβλα") τοποθετούνται από τη φύση η μία δίπλα στην άλλη και προς τις στις τρεις διαστάσεις του χώρου. Έτσι φτάνει στα χέρια μας το κρυσταλλικό αλάτι. Τα σώματα που η στοιχειώδης κυψελίδα τους, το "τούβλο" τους,  έχει αυτή την αρχιτεκτονική  δομή λέμε ότι ανήκουν στο "κυβικό κρυσταλλικό σύστημα". 

Το ερώτημα είναι: Διαθέτει ένα και μόνο ένα αρχιτεκτονικό σχέδιο η φύση για να φτιάξει το "τούβλο" της, σε όλα τα σώματα αντιστοιχεί η ίδια στοιχειώδη κυψελίδα; H απάντηση είναι αρνητική. Διαθέτει πολλά αρχιτεκτονικά σχέδια δόμησης της στοιχειώδους κυψελίδας! Για παράδειγμα, στο "τρικλινές κρυσταλλικό σύστημα" το γεωμετρικό σχήμα της στοιχειώδους κυψελίδας είναι παραλληλεπίπεδο, με όλες τις έδρες του κεκλιμένα παραλληλόγραμμα, δίνει την εικόνα ενός σπιρτόκουτου πιεσμένου πλάγια. Στις κορυφές του παραλληλεπιπέδου βρίσκονται οι δομικοί λίθοι. Το "τούβλο" αυτό είναι διαφορετικό από το "τούβλο" του "κυβικού κρυσταλλικού σύστήματος". 

Και το επαγωγικό ερώτημα είναι: με πιο κριτήριο γίνεται από τη φύση η επιλογή του αρχιτεκτονικού σχεδίου βάσει του οποίου θα δομήσει τη στοιχειώδη κυψελίδα, το "τούβλο"; 

Tα στερεά διαφέρουν μεταξύ τους ως προς: (i) Tη φύση των δομικών λίθων. Το αλάτι αποτελείται από νάτριο και χλώριο, ο γραφίτης από άνθρακα, ο πάγος από υδρογόνο και οξυγόνο, κ.ο.κ. (ii) Τη φύση, την ποιότητα των "δεσμών" που αναπτύσσονται μεταξύ των δομικών λίθων. Η διαφοροπίηση της φύσης των "δεσμών" διαφοροποιεί  και την ένταση  των δεσμών που αναπτύσσονται μεταξύ των δομικών λίθων. Άλλοτε οι δυνάμεις που συγκρατούν τους δομικούς λίθους μεταξύ τους στην στοιχειώδη κυψελίδα είναι πολύ ισχυροί, άλλοτε λιγότερο ισχυροί ή ασθενείς. Άλλοτε τα "τούβλα" είναι δυνατά, άλλοτε είναι ασθενή. 

Λαμβάνοντας υπ' όψη τις παραπάνω διαφοροποιήσεις η φύση επιλέγει το κατάλληλο κάθε φορά αρχιτεκτονικό σχέδιο για την οικοδόμηση ενός "τούβλου" και επαγωγικά ενός στερεού. Με πιο κριτήριο καταλληλότητας όμως; Τη δαπάνη της ελάχιστης δυνατής ενέργειας για τη δόμηση της στοιχειώδους κυψελίδας! Με αυτή την απαράβατη "οικονομική" αρχή πορεύεται η φύση...

Όταν η φύση έχει στα χέρια της ιόντα νατρίου και χλωρίου, τα τοποθετεί στις 8 κορυφές ενός κύβου προκειμένου να δομήσει τη στοιχειώδη κυψελίδα, το αντίστοιχο "τούβλο", γιατί αυτή η αρχιτεκτονική απαιτεί την ελάχιστη δαπάνη ενέργειας εκ μέρους της. 

Η φύση δεν δανείζεται ποτέ ένέργεια για να φτιάξει κάτι. Η φύση δεν χρωστάει ποτέ! Είναι άγνωστες στο λεξικό της οι λέξεις "μνημόνιο", "Διεθνές Νομισματικό Ταμείο".    

η Σοφία της Γνώσης της Φύσης και η δική μας Σοφία της Άγνοιας! 

Αν η φύση έχει προς διάθεση μικρή ποσότητα ενέργειας θα χτίσει λιτό, πτωχό οικοδόμημα. Αν έχει προς διάθεση μεγάλη ποσότητα ενέργειας θα χτίσει ένα πλούσιο, ένα ζηλευτό οικοδόμημα. Ας το δούμε με ένα παράδειγμα.

Ο φτηνός γραφίτης, που είναι στα μολύβια μας, και το πανάκριβο διαμάντι που στολίζει τα κοσμήματά μας αποτελούνται και τα δύο από άνθρακα. Η φύση για να κάνει γραφίτη ή διαμάντι έχει στη διάθεσή της άνθρακα.

Το διαμάντι και ο γραφίτης έχουν την ίδια χημική σύσταση, αποτελούνται από άνθρακα. Σε τι διαφέρουν; Στο διαφορετικό αρχιτεκτονικό σχέδιο της στοιχειώδους κυψελίδας. Στη διαφορετική διάταξη των ατόμων του άνθρακα στο χώρο της στοιχεώδους κυψελίδας  και στη διαφορετική φύση, ποιότητα των δεσμών με τους οποίους ενώνονται τα άτομα του άνθρακα μεταξύ τους.

Γιατί τη μια φορά σχηματίζει γραφίτη και την άλλη διαμάντι; 

Ο γραφίτης σχηματίστηκε στα επιφανειακά σχετικά στρώματα του γήινου φλοιού. Σε ένα περιβάλλον, που οι πιέσεις και οι θερμοκρασίες δεν είναι ιδιαίτερα υψηλές, σε ένα περιβάλλον, δηλαδή, χαμηλής ενέργειας. Η φύση δίνει εντολή να γίνει μια πτωχή ποιοτικά στοιχειώδης κυψελίδα, ένα πτωχής ποιότητας  "τούβλο"  από άνθρακα, που θα οδηγήσει στη δόμηση ενός  πτωχού οικοδομήματος, του γραφίτη! 

Που σχηματίστηκαν τα διαμάντια; Στα βάθη της γης! Σε περιβάλλον μεγάλης πίεσης και θερμοκρασίας, πλούσιο σε ενεργειακά αποθέματα. Η φύση έχει να ξοδέψει ενέργεια,  δίνει εντολή να χτιστεί ισχυρό "τούβλο" και επαγωγικό πλούσιο οικοδόμημα, το αχάρακτο λαμπερό διαμάντι.

Ο Μένανδρος διατύπωσε μια ρήση που είναι συμβατή με θεμελιώδη  Αρχή της Φυσικής: "Τα δάνεια δούλους τους ελεύθερους ποιεί". Η φύση δεν γίνεται ποτέ δούλος! Αλίμονο σε αυτούς που επιχειρούν να την υποδουλώσουν.  Ο Αριστοφάνης διατύπωσε μια άλλη σχετική ρήση που πολλές φορές είναι συμβατή με Ανθρώπινη Αρχή: "Κλάψτε δανειστές, κι εσείς και τα λεφτά σας και οι τόκοι των τόκων". Η Φυσική λέει: Είσαστε Αφύσικοι!