Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Προς πολιτικούς αλιγάτορες



 





Απόηχος από τη Θεσσαλονίκη. . .

ΟΧΙ ιερόσυλες αναφορές 

στον Ελύτη ,

στον Σεφέρη,

στον Κάλβο.

Είναι οι μόνοι που μπορούν

να κρατήσουν τη ψυχή μας.


Κάντε αναφορά στο δημιουργό

του

"Παραμύθι δίχως όνομα"


δηλαδή

στον εαυτόν σας.


Πως μπορούν αυτοί που μας θεωρούν νεκρούς και απαιτούν


'' Να παραιτηθούν οι νεκροί 


από το δικαίωμα για ζωή "


να επικαλούνται τις πηγές της ζωής. . .






ΕΛΥΤΗΣ:



Οταν ακούς "τάξη" ανθρωπινό κρέας μυρίζει.


Γύμνωσε την επιθυμία σου ως το κόκαλο.

Τούτο μόνο να ξέρεις:
"Οτι σώσεις μες στην αστραπή
καθαρό στον αιώνα θα διαρκέσει".

Όπου και να σας βρίσκει το κακό,
αδελφοί όπου και να θολώνει ο νους σας
μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό
και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.




Το ελάχιστο θέλησα και

με τιμώρησαν με το πολύ.


ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΣΜΟ. . .




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου