Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011



ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ

ΚΏΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ


ΓΡΆΦΤΗΚΕ ΤΟ 1898

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΧΕ ΓΡΑΦΕΙ ΣΗΜΕΡΑ






Περιμένοντας την τρόικα . . .










Η λύση ενός προβλήματος προϋποθέτει

την αναγνώριση της ύπαρξής του   

και την κατανόηση των αιτίων του.



Απομακρυνθήκαμε από εκείνη τη "Φρόνηση", τη "ψεύτρα",


που ξεγέλαγε τον Καβάφη λέγοντάς του:


"Αύριο. Έχεις πολύν καιρό."



  


ΤΟ ΛΙΓΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ


. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .


“ Και το χέρι σου μένει


παλάμη ανεστραμμένη


σε κάποια χειρομάντισσα νεφέλη,


που το διαβάζει:


Μαζί του δεν βλέπει να μας δένει


καμία συνεργασία στα βάρη.


Μαζί δεν θα σηκώσουμε


μήτε νεκρόν από κάτω


μήτε λουλούδι.”
 




Κική Δημουλά



Jochen Dehn

 

ΕΜΜΕΣΗ ΑΔΡΑΝΕΙΑ

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .


''Ευλογημένο να'ναι το Εμπόδιο


και τρισευλογημένο.


Δέντρο ισκιερής δικαιολογίας


ότι δεν φταίμε εμείς,


να βρίσκει δροσερήν αθώωση


ο λιποτάκτης Χειρισμός,


να κολατσίζει με το πάσο της

 

 

το μεροκαματιάρικο άλλοθί της η

 

ΑΛΟΤΡΙΩΣΗ ΜΑΣ''

 

Κική Δημουλά




Τα αίτια ήταν προβλέψιμα. . .

 

1995

  











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου