Το τελευταίο ιδιόχειρο σημείωμα του
Γεώργιου - Αλέξανδρου Μαγκάκη
με τίτλο
«Η ζωή πάνω στο νήμα»
λίγες ημέρες πριν φύγει από τη ζωή.
Σε κίτρινο χαρτί με διορθώσεις και σημειώσεις,
αφήνει τις τελευταίες του σκέψεις,
παρά τα σοβαρά προβλήματα της υγείας του:
«Σαλπάρω ήρεμος για τον άλλο κόσμο.
Αυτόν που αφήνω πίσω μου σίγουρα δεν
είναι πια η Ελλάδα μου.
Αυτός είναι άλλος τόπος με ανθρώπους άλλης φυλής.
Δεν με αφορούν.
Τι θέλω εγώ ανάμεσά τους;
Να 'στε όλοι καλά.
Στον τάφο μου να γράψετε:
Αντιστάθηκε το 1941-1944 στη ναζιστική κατοχή,
το 1967-1974 στη στρατιωτική δικτατορία
και το 1989-1996 στην ηθική σήψη.
Μετά, στην πλημμύρα του άνοου,
δεν υπάρχει αντίσταση
και το μετά από την πλημμύρα αυτή δεν υπάρχει πια».
Επίκαιρα όσο ποτέ τα λόγια του από το κελί του στις φυλακές του
Κορυδαλλού, Φεβρουάριος του 1971.
Στρέφει το μυαλό του στην Ευρώπη και,
εκτός από την προσμονή βοήθειας,
προχωρά, αρκετά προφητικά, και σε σκέψεις για το μέλλον.
«Γράμμα από τη φυλακή για τους Ευρωπαίους»:
''Τρέμουμε για την τύχη της χώρας μας,
που τη λέμε Ευρώπη.
Γιατί ξέρουμε πως σ' αυτήν κρατιέται η ελπίδα
και πως γι' αυτόν το λόγο απειλείται.
Είναι πολύ επικίνδυνο να συντηρείς την ελπίδα του ανθρώπου.
Της Ελλάδας η υποδούλωση τι άλλο νόημα έχει;
Φτιάξανε προγεφύρωμα. Άλλο ένα δίπλα σ' εκείνα
της Ισπανίας και της Πορτογαλίας.
Φοβούνται την Ευρώπη.
Αυτήν την βασανισμένη νερομάνα ιδεών.
Στα παμπάλαια χώματά της υπάρχουν πάντα οι σπόροι τους.
Οι απλοί της άνθρωποι τους συντηρούνε μέσα
στον κόρφο τους μ' αυτήν την τόσο αυτονόητη
εδώ ανησυχία του πνεύματος.
Σωστά την φοβούνται οι δήθεν πάμπλουτοι και πάνοπλοι.
Εδώ, όταν λέμε για άνθρωπο, καταλαβαίνουμε νόημα.
Αυτό που τον κάνει να είναι το μέτρο για όλα τα πράγματα.
Αυτή η πιο παλιά, η πιο σοφή και η πιο εκρηκτική μας σκέψη.
Γι' αυτήν τη σκέψη φοβούνται την Ευρώπη.
Ξέρουνε πως κάποτε αναπόφευκτα θα παίξει το ρόλο της.
Έτσι κι εμείς φοβόμαστε σήμερα γι' αυτήν.
Αυτήν έχουμε έγνοια.
Εμείς, τα πιο αδύναμα πλάσματα''.
Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου