Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

ΧΡΕΩΣΗ




PABLO PICASSO



Το βλέμμα σου πέρασε σαν αστραπή
βυθίστηκε μέσα μου, διακλαδώθηκε,
διέτρεξε τα υπόγεια μου στρώματα,
τις στοές, όπου έχουν αποτεθεί,
ποτέ δεν ξέρω, πως και από ποιόν,
πολύτιμα μέταλλα, όπως :
Χρυσός, τρυφερότητα, χρώματα, αγάπη ...


 
PABLO PICASSO




Κι αν κοιτώ κάθε τόσο τους δείχτες,
του ήλιου, μετρώ τον καιρό, είναι
γιατί μου χρειάζονται μέρες και μέρες
χαρτιά και χαρτιά, να αποσβέσω
αυτήν την ουράνια μου χρέωση...




Νικηφόρος Βρεττάκος








Posted by at

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)