Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015






Ο φόβος,

όνομα ουσιαστικόν,

στην αρχή ενικός αριθμός

και μετά πληθυντικός:

οι φόβοι.

Οι φόβοι

για όλα από δω και πέρα.


Κική Δημουλά



"Ο φόβος δεν θα μας νικήσει".

Τι ωραίο!



Τι προκαλεί όμως το φόβο;



To άγνωστο,

αυτό που δεν κατανοώ,

αυτό που αντιμετωπίζω

χωρίς να έχω εκπαιδευθεί πως θα το αντιμετωπίσω!


Το αναπάντεχο,

αυτό που εμφανίζεται ενώ σου είχαν πει

ότι η παρουσία του θα ήταν καταστροφικό.


Το ψέμα,

που με φέρνει σε μία κατάσταση 

αντίθετη από αυτή που περίμενα,

αντίθετη αυτή που μου είχαν υποσχεθεί

χωρίς να έχω εμπιστοσύνη στις οδηγίες τους.


Συνεπώς, 

πριν πεις το

"Ο φόβος δεν θα μας νικήσει"

μήπως πρέπει να σκεφτείς εάν είσαι φορέας του φόβου;






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου