Δεν ωφελεί το παράπονο.

Δεν ωφελεί το παράπονο.
Ίδια παντού θα ‘ναι η ζωή

με το σουραύλι των φιδιών

στη χώρα των φαντασμάτων.
Mε το τραγούδι των ληστών

στα δάση των αρωμάτων.
Mε το μαχαίρι ενός καημού

στα μάγουλα της ελπίδας.
Mε το μαράζι μιας άνοιξης

στα φυλλοκάρδια του γκιώνη.
…Φτάνει ένα αλέτρι να βρεθεί

κι ένα δρεπάνι κοφτερό

σ’ ένα χαρούμενο χέρι.
Φτάνει ν’ ανθίσει μόνο.

Λίγο στάρι για τις γιορτές.

Λίγο κρασί για τη θύμηση

Λίγο νερό για τη σκόνη…

Αμοργός  του Νίκου Γκάτσου