Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Κυριακή 13 Μαρτίου 2016


Εικόνα: Κώστα Κουκουζέλη



«Απόδοτε ουν τα του Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ»





---------------



" Μεγάλος πόνος είχε πέσει στην Ελλάδα.

 Τόσα κορμιά ριγμένα 

στα σαγόνια της θάλασσας στα σαγόνια της γης. 

Τόσες ψυχές δοσμένες στις μυλόπετρες, 

σαν το σιτάρι. 

Κι οι ποταμοί φουσκώναν μες στη λάσπη 

το αίμα για ένα λινό κυμάτισμα 

για μια νεφέλη μιας πεταλούδας τίναγμα 

το πούπουλο ενός κύκνου για ένα πουκάμισο αδειανό, 

για μιαν Ελένη. 

Κι ο αδερφός μου;

 Αηδόνι αηδόνι αηδόνι, 

τ' είναι θεός; 

τι μη θεός; 

και τι τ' ανάμεσά τους;"


Γιώργος Σεφέρης 











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου