Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Πέμπτη 22 Μαρτίου 2018




Περί μαθητείας...

 -Ταξίδεψα τρεις μέρες και τρεις νύχτες για να έρθω σπίτι σου. Θέλω να γίνω μαθητής... Σου φέρνω όλα τα υπάρχοντά μου. 
- Θεωρείς ότι ότι είμαι ικανός να παρασκευάσω τον λίθο που επιτρέπει όλα τα στοιχεία σε χρυσό... 
- Το χρυσάφι δεν με ενδιαφέρει... Θέλω να βαδίσω πλάι σου στο μονοπάτι που οδηγεί στη Λίθο.
 - Το μονοπάτι είναι η Λίθος. Η αφετηρία είναι η Λίθος. Αν τα λόγια αυτά δεν σου είναι ξεκάθαρα, τότε δεν έχεις αρχίσει καν να καταλαβαίνεις. Κάθε βήμα που κάνεις είναι ο σκοπός που επιζητείς.
 - Μα τότε, δεν υπάρχει σκοπός!
 Ο Παράκελσος γέλασε...

 7+1 κείμενα για την ελευθερία της σκέψης 
 Το ρόδο του Παράκελσου - Χ. Λ. Μπόρχες 
Εκδόσεις: Εκκρεμές

Posted by at

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)