Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Δευτέρα 12 Αυγούστου 2019



Φωτιά στον Υμηττό

"Έλα να πάμε στα καμένα,

 στον Υμηττό και στην Αυλώνα,

 πουλιά και πεύκα συλλογίσου

 ενός καμένου παραδείσου, 

 δέντρα που ήτανε φαντάσου

 και στη σκιά τους ξεκουράσου.


 Έλα και πάρε με μαζί σου 

 στην κυριακάτικη εκδρομή σου, 

 βγάλε με στο χλωρό κορμί σου, 

 στις εκβολές του παραδείσου.


 Έλα να πάμε στα καμένα, 

 δε μας χωράει πια το σπίτι, 

 έρχονται δύσκολες ημέρες

 μουτζουρωμένες σαν Δευτέρες, 

έρχονται φλόγες απ' τα δάση

 και μια φωτιά να μας δικάσει, 

 μέσα στο πύρινό της χνότο, 

από τον έσχατο ως τον πρώτο.


 Έλα να βγούμε απ' το σπίτι

 ξανά σε δρόμους και πλατείες

 πάρε και τα παιδιά μαζί σου

 εδώ, στο χείλος της αβύσσου, 

 κι άφησε μόνη στο τραπέζι 

 την τηλεόραση να παίζει, 

 να δείχνει έγχρωμο τον πόνο 

 δίπλα σ' ένα φιλέτο τόνο, 

 να δείχνει φονικά και φλόγες, 

 τσόντες, πολιτικούς και ρώγες, 

ενώ εμείς θα 'χουμε φτάσει 

 στο σταυροδρόμι του εξήντα

 με τα παιδάκια μας στον ώμο,

 για να μας δείχνουνε το δρόμο."

Μιχάλης Γκανάς


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου