"Κάποια μέρα έφθασε σε ένα πανδοχείο.

 Ζήτησε δωμάτιο.

 Η ξενοδόχος απόρησε: 

-Κύριε,

 φαίνεστε τόσο κουρασμένος και ταλαίπωρος!

Από πού έρχεστε;

-Έρχομαι από τα βάθη της ψυχής.

 -Και πού πηγαίνετε;

-Πηγαίνω ως την άκρη της ζωής.

 -Κι όλη αυτή η σκόνη στα παπούτσια σας, τι είναι;

 -Σημάδια για το δρόμο μου.

 -Φοβάστε μη χαθείτε;

 -Φοβάμαι μη ξεχάσω.

«Χρωστάς ένα ποίημα» 

του είπε η Ζωή ένα βράδυ.

 «Γερνάω λέξεις»

 απάντησε 

 και δεν τον ξαναενόχλησε ποτέ."

Η Ιστορία ενός Ανθρώπου – Σπύρος Αραβανής